Στο σημείο με τον πλάγιο αέρα
Το Σάββατο στις 11:30 αναχωρήσαμε για την περιοχή Bruxerroles , μετα απο τρείς ωρες ημασταν στο ξενοδοχείο...αμέσως ντυθήκαμε με τα ποδηλατικά και ξεκινήσαμε για την αναγνωριστική προπόνηση στην διαδρομή του αγώνα . Με το που γυρίσαμε στο ξενοδοχείο τρέχοντας ανοίγω την πορτα....κοιτάω την τηλεόραση και βλέπω τον αγαπημένο μου Fabian Cancellara να πηγαινει σαν μηχανακι 125cc μολις 1,5κμ πριν τον τερματισμό του Milano-San Remo , ο Fabian δυστυχώς δεν κέρδισε και αυτο με άφησε με μια μικρη πίκρα . Παρόλο αυτα την επόμενη ημέρα Κυριακή 18 Μαρτιου ηταν η ώρα για την δική μου προσωπικη ''κλασική'' και έπρεπε να συγκεντρωθώ σε αυτό . Ο πρώτος αγώνας του Coupe De France Division Nationale 1 (Grand Prix De Bruxerolles) : 171.2km περιελάμβανε 13 γύρους των 13.2km με 2 ανηφορικα σημεία οπου στο τελος του ενός ήταν και η γραμμή του τερματισμού....Στην εκκίνηση ήμασταν 140 ποδηλάτες απο τις 20 ομάδες που εχουν άδεια DN1( λάθος νόμιζα 22) , υψομετρικά η διαδρομή δεν ηταν δύσκολη , αλλα την μεγάλη διαφορά την έκαναν οι καιρικές συνθήκες . Ξεκινησαμε με δυνατο αέρα και λογο της σχετικά τετράγωνης διαδρομής είχαμε δύο σημεία με πλάγιο άνεμο , ένα με ευνοικό και ένα με κόντρα άνεμο στις ευθείες πριν στρίψουμε αριστερά για τον τερματισμό . Οι εντολές απο τον Stephane(Director Sportif) ήταν να παραμείνουμε κρυμμένοι στο γκρούπ και να περιμένουμε το τελικό μαζικό σπρίντ αφού όλοι ήταν σίγουροι ότι δεν θα υπήρχαν αποσπασμένοι στον τερματισμό λόγο της εύκολης διαδρομης . Η κατάσταση άλλαξε στον 4ο γύρο που άρχισε η δυνατή βροχή , το κρύο ήταν αφόρητο... λάσπη , παγωμένος πλάγιος αέρας δοκίμαζε το ψυχικό σθένος του κάθε αθλητή μέσα στον αγώνα . Χαρακτηριστικό της κατάστασης ειναι οτι στον 6ο γύρο πήρα το αντιανεμικό γιλέκο αλλά μου πήρε περίπου 10 λεπτά και τουλάχιστον πέντε προσπάθειες για να συγχρονίσω τα μουδιασμένα απο το κρύο χέρια μου και να ενώσω το φερμουάρ . Στον 7ο γύρο μετά απο το κομμάτι με τον πλάγιο αέρα , κοιτάζω γύρω μου και βλέπω οτι ήμασταν μόλις 60 άτομα... το γκρούπ είχε αποδεκατιστεί....στον 8ο γύρο τα Οakley Radar μου ήταν γεμάτα λάσπη και σε ένα Roundabout δεν υπολόγισα σωστά και είχα πτώση....αμέσως σηκώθηκα ... ίσιωσα το τιμόνι , ευτυχως οι ρόδες δεν είχαν στραβώσει , ανέβηκα στο ποδήλατο κόλλησα στα αμάξια συνοδείας και επέστρεψα στο γκρούπ . Στον 9ο γύρο ήμασταν περίπου 40 ποδηλάτες μέσα στον αγώνα και αυτό ήταν που μου έδωσε την ψυχολογική δύναμη να συνεχίσω παρά τις αντίξοες συνθήκες . Απο την ομάδα μου Guidon Chalettois ήμασταν τρείς....ο Stephane Duguenet , o Sebastien Foucher και εγώ . Στην αρχή του αγώνα δεν ένιωθα πολύ καλά , ομώς όσο περνούσε η ώρα αισθανόμουν πολύ καλύτερα....στον 10ο γύρο τρία άτομα επιτέθηκαν , εγώ μπορούσα να πάω μαζί τους αλλά σκέφτηκα οτι ήταν πολύ νωρίς ακόμα , οι τρείς πήραν διαφορά μέχρι και 55'' ..... τα χιλιόμετρα περνούσαν και στον 12ο γύρο επιτέθηκα τρείς φορές χωρίς να καταφέρω να αποσπαστώ....λίγο πριν επιτεθώ για 4η φορά έβλεπα μόνο κούραση στα λασπωμένα πρόσωπα των περισσότερων μέσα στο γκρούπ και αυτό με έκανε να δώσω ό,τι είχα...αποσπάστηκα με άλλον ένα αθλητή στο κομμάτι με τον ευνοικό άνεμο και μέχρι να στρίψουμε αριστερά και να μπούμε στην ευθεία με τον πλάγιο άνεμο μας είχαν πιάσει άλλοι δύο από πίσω και έτσι κάναμε ένα γκρούπ των τεσσάρων . Συνεργαστήκαμε τέλεια αφού ξέραμε ότι μόνο έτσι θα μέναμε μπροστά , λίγο πριν μπούμε στον τελευταίο γύρο , πιάσαμε τους τρείς που είχαν αποσπαστεί νωρίτερα και έτσι κάναμε ένα γκρούπ των εφτά , με το γκρουπ πίσω στα 40'' . Η συνεργασία μας ήταν καλή και μείναμε μπροστά μέχρι το τέλος , στο τελευταίο χιλιόμετρο υπήρχαν 2 κομμάτια των 50 μέτρων με κλίση στο 10% και τα τελευταία 400 μέτρα είχαν κλίση 3% .Το σπρίντ ήταν δυναμικό και εγώ απλά όχι αρκετά φρέσκος για να πάρω μία θέση στο βάθρο και έτσι τερμάτισα 5ος...νικητής ο Axel Domont απο την ομάδα Chambery που είναι η ακαδημία της AG2R....Στα τελευταία 50km ένιωθα πολύ δυνατός αλλά το κακό ήταν οτι στα τελευταία 30km ένιωθα πιο δυνατός απο όλους.....αυτό ήταν που δεν με άφησε να κάνω λίγη περισσότερη οικονομία δυνάμεων για το τελικό σπρίντ . Αγώνες σαν και αυτόν που μοιάζουν με Survivor , μου θυμίζουν γιατί αγαπάω αυτο το άθλημα... για την ικανοποίηση που σου δίνει ...η υπέρβαση που χρειάζεται για να ανταπεξέλθεις στην δυσκολία του . Κατα τα άλλα η δικία μου 5η θέση και η 16η με την 17η του Stephane και του Sebastien κατατάσουν 3η την Guidon Chalettois στην βαθμολογία των ομάδων μετά τον 1ο αγώνα του Coupe De France DN1 , μακάρι να συνεχίσουμε έτσι.......Το σαββατοκύριακο 24 και 25 Μαρτίου δέν έχω αγώνα αφου ο Director θέλει να μας κρατήσει φρέσκους για τον 2ο γύρο του Coupe De France DN1 , ένα 2ήμερο γύρο με τρία ετάπ που είναι σε δύο εβδομάδες από τώρα στις 30-31 Μαρτίου .....
Χαίρομαι πάρα πολύ γιατί αυτό το Blog έχει περίπου 2400 αναγνώσεις και μου δίνει όρεξη να συνεχίσω να γράφω , μακάρι κάποια στιγμή αυτός ο αριθμός να δείχνει τους ξεχωριστούς αναγνώστες . Τα λέμε σύντομα....
''Ποτέ δεν γίνεται πιο εύκολο απλά εμείς γινόμαστε πιό γρήγοροι !!''
Νομίζω πρέπει να έβρεξε λίγο ....
Το τελικό σπρίντ....
