Salut mon ammis !! Πάει καιρός απο το τελευταίο μου Blog , σχεδόν 2 μήνες ....καλοκαιρινοί μήνες . Ο λόγος που δεν έγραψα νωρίτερα δεν είναι βέβαια ότι έλειπα διακοπές , απλά είχα συνέχεια αγώνες και όλο το ανέβαλα για μετά τον επόμενο . Πιστέψτε με ένα ακόμα καλοκαίρι πέρασε πολύ γρήγορα , ποδηλατικό καλοκαίρι...την μία είναι 15 Ιουλίου και σκέφτεσαι οτι είσαι στην μέση του , και την άλλη ξημερώνει 1η Σεπτέμβρη . Όλα φυσικά είναι παιχνίδια του μυαλού που λόγο των συνεχόμενων αγώνων δεν επαναπαύεται πουθενά . Τερματίζεις τον ένα αγώνα , κάνεις απολογισμό λαθών και αμέσως συγκεντρώνεσαι στον επόμενο ....μία ημέρα χαλάρωμα μία ρεπό μία 2ωρο τέμπο και την επόμενη είσαι ξανά στην εκκίνηση . Μέσα σε αυτές τις 50 ημέρες οι 14 ήταν αγωνιστικές . Μετά και το τελευταίο μου blog συνέχισα να είμαι σε καλή φόρμα για άλλες 2 εβδομάδες και κατάφερα να έχω μερικά καλά πλασαρίσματα και μία νίκη στο κριτέριουμ Cosne-sur-Loire και μία 4η θέση στο Grand Prix de Lignac(Elite National) στις 30 Ιουλίου .
Grand Prix De Lignac
Από εκεί και μετά για τις επόμενες 2 εβδομάδες δεν ένιωθα δυνατός στους αγώνες και είχα μέτρια αποτελέσματα με εξαίρεση το 7ο Coupe De France στις 14 Αυγούστου που κατέθεσα ψυχή και σώμα για να τερματίσω 17ος και να δώσω βαθμούς στην ομάδα . Η καλή αίσθηση επέστρεψε στο τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου αφού άρχισα να νιώθω καλά στην προπόνηση και ένιωθα ότι μπορούσα να πιεστώ , στις 26 έτρεξα ένα δύσκολο κριτέριουμ στην πόλη Gien που πραγματικά έχασα τον λογαριασμό πόσες φορές επιτέθηκα και πόσες φορές ήμουν αποσπασμένος , τελικά τερμάτισα 15ος με τους συναθλητές μου να παίρνουν τις πρώτες τρείς θέσεις με επιθέσεις στα τελευταία 5km . Τρείς ημέρες αργότερα την Τετάρτη 29 ήμουν στην εκκίνηση ενός ακόμα αγώνα κατηγορίας Elite National το Grand Prix De Cherves , η διαδρομή του αγώνα ήταν ένα κύκλος των 11km που τον κάναμε 12 φορές με κυριο χαρακτηριστικό τον δυνατό άνεμο . Το γκρουπ έσπασε γρήγορα σε κομμάτια και κάπως έτσι εξελίχθηκε ο αγώνας . Εγώ σε κάποιο σημείο στην αρχή του αγώνα ήμουν στο 3ο γκρουπακι αφού δεν ήμουν έτοιμος για να πιεστώ αμέσως και πιάστηκα στον ύπνο αλλά όσο περνούσαν τα χιλιόμετρα αισθανόμουν καλύτερα και έτσι με την βοήθεια του συναθλητή μου Stephane Duguenet μπήκα στο 2ο γκρουπ και απο εκεί ξανά επιτέθηκα μαζί με έναν αθλητή της Vendee U (ακαδημία της Europcar) και φτάσαμε το πρώτο γκρουπ που αποτελούταν απο 12 αθλητές εκ των οποίων και 2 συναθλητών μου , τον Marc και τον Loick . Αμέσως ο Loick με ρώτησε πως αισθάνομαι και αν ένιωθα αρκετά δυνατός για να κερδίσω , η απάντηση μου ήταν οτι δεν αισθάνομαι καλά αφού είχα κάνει σπαταλήσει πολύ ενέργεια για να τους φτάσω . Τελικά στην επόμενη μεγάλη επίθεση 5 άτομα αποσπάστηκαν και εγώ έμεινα πίσω τους με άλλους δύο αθλητές οι υπόλοιποι δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν . Τελικά τερμάτισα 7ος αφού έχασα την έκτη θέση στο ΄φώτο φίνις , ο Timmo 12ος , o Marc 13ος και o Loick 14ος .
Grand Prix de Gien
Σειρά στο πρόγραμμα είχε ένας ακόμα αγώνας Elite National με ονομασία 51o Paris-Chalette-Vierzon με εκκίνηση 300 μέτρα μακριά από τo διαμέρισμα μου . Δύσκολος αγώνας με καλό επίπεδο και σημαντικός για την ομάδα , 166km κυματοειδής διαδρομή με τα τελευταία 15 σε ένα γύρο των 5 επι ΄3 φορές . Δέκα χιλιόμετρα προ-εκκίνηση και αμέσως μετά επιθέσεις από την αρχή . Κάπου στο 15ο χιλιόμετρο σε ένα σημείο που νομίζω όλων τα πόδια είχαν αρχίσει να καίνε , αποσπάστηκα με άλλους 11 αθλητές , μέσα σε αυτούς και ο συναθλητής μου Loick . Ήμασταν όλοι δυνατοί αθλητές και υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να φτάσουμε αποσπασμένοι μέχρι τον τερματισμό . Αμέσως αρχίσαμε να δουλεύουμε όλοι σωστά (μέση ταχύτητα την πρώτη ώρα 49km/h) και έτσι κάθε φορά που η μηχανή με τον χρονομέτρη ερχόταν για να μας δείξει την διαφορά απο το κυρίως γκρουπ , ήταν πιο μεγάλη ...40''...1'....1'30'' ...2' και τέλος 2'20'' κάπου στο 60ο χιλιόμετρο ... λέω τέλος γιατί απο εκεί και μετά 2 ομάδες άρχισαν να μας κυνηγάνε οργανωμένα απο πίσω ...και ταυτόχρονα η δικιά μας συνεργασία σταμάτησε να είναι καλή αφού ένας αθλητής απο την ομάδα του στρατού δεν δούλευε μαζί μας γιατί η ομάδα του ήταν μία απο τις δύο που ήθελαν να μας φέρουν πίσω .
Με τους αποσπασμένους στο 51e Paris-Chalette-Vierzon
Η διαφορά έπεφτε σταθερά και τελικά περίπου στο 135ο km και μετά απο 110 km το γκρουπ μας μάζεψε . Απο εκεί και μετά άρχισα να δουλεύω για τους συναθλητές μου πού ήταν ξεκούραστοι . Τελικά ο Αntony αποσπάστηκε με άλλους τρεις 10km πριν το τέλος και τερμάτισε 2ος .... στο σπριντ του γκρουπ λίγο πιο πίσω o Αdrien 8ος και ο Marc 9ος , εγώ τερμάτισα 34ος μέσα στο κυρίως γκρουπ .... αμέσως μετά έφαγα και ήπια ο,τι έβρισκα μπροστά μου γιατί έπρεπε να αναπληρώσω όσο το δυνατό γρηγορότερα αφού την επόμενη ημέρα είχα ακόμα έναν αγώνα με ονομασία Grand Prix de Grattons (Τoute Categories 1/2/3)που ήταν ο πρώτος από μια σειρά 7 αγώνων μέχρι το τέλος της σαιζόν με ονομασία Challenge Boischaut Marche o αγώνας ήταν 110km σε ένα κυματοειδή γύρο των 3,7km επί 30 φορές . Μου ταίριαζε η διαδρομή και ένιωθα καλά , έτσι βρέθηκα και πάλι στην επίθεση με άλλους έξι αθλητές εκ των οποίων τρεις από την ομάδα της Cr4c Roanne , δουλέψαμε καλά μέχρι και 4ις στροφές πριν το τέλος , όπως ήταν λογικό οι τρεις από την Roanne άρχισαν τις επιθέσεις ο ένας μετά τον άλλο εγώ ένιωθα καλά και ανταποκρίθηκα σε όλες , μέχρι που μείναμε 4 μπροστά , εγώ , δύο από την Cr4c Roanne και ένας από την ομάδα του στρατού ( Armee de Terre) . Ξανά επιθέσεις από αυτούς και ξανά ανταποκρίθηκα . Έτσι πήγαμε στο τελικό σπριντ ....υπήρχε μια δεξιά ανηφορική στροφή και μετά είχε 250 μέτρα δυνατό κόντρα άνεμο μέχρι την γραμμή . Ο αθλητής του στρατού ξεκίνησε το σπριντ αμέσως μετά την στροφή , του κολάω ήμουν στην τέλεια θέση και με το που περνάμε την ταμπέλα ''150m'' αρχίζω και του βγαίνω από δεξιά...το πρόβλημα ήταν οτι οι συνεχείς αλλαγές ρυθμού νωρίτερα είχαν φέρει το δεξί πόδι στο όριο για κράμπα . Έτσι δεν μπορούσα να σηκωθώ από την σέλα και σπρίνταρα καθιστός , στα τελευταία 30 μέτρα ένιωθα άδειος και απλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα όταν ο ένας εκ των δύο αθλητών της Roanne με πέρναγε από δεξιά.... λάθος μου , βγήκα νωρίς στον αέρα , έπρεπε να περιμένω λίγο ακόμα.... Έτσι είναι οι αγώνες μπορεί να νιώθεις δυνατός , να ανταποκρίνεσαι σε όλες τις επιθέσεις που είναι και το δυσκολότερο και απλά να χάνεις στα τελευταία 20 μέτρα από μια λάθος επιλογή . Τερμάτισα 2ος για τέταρτη φορά φέτος σε Γαλλικό έδαφος , τουλάχιστον κέρδισα τα 2 από τα 3 ενδιάμεσα σπριντ ευθείας και θα φοράω πράσινη φανέλα στον επόμενο αγώνα του Challenge Boischaut ....επίσης πείρα και 4 μπουκάλια κρασί ως πριμ από την φανέλα και την 2η θέση , να πιω να ξεχάσω πως έχασα :-) !
Επόμενοι αγώνες αυτή την Κυριακή ένας μικρός και την Δευτέρα ένας λίγο πιο σημαντικός . Το μόνο που πρέπει να προσέξω είναι ότι είμαι στις τελευταίες 40 ημέρες της αγωνιστικής χρονιάς και όπως μου είχε πει πριν μερικά χρόνια ο Μαρέντος ως προπονητής μου , το σώμα μας είναι σαν ένα σπιρτόκουτο γεμάτο σπίρτα στην αρχή κάθε χρόνιας , κάθε φορά που πιέζομαι είναι σαν να καίω ένα σπίρτο και σίγουρα δεν θέλω να μείνω μόνο με το σπιρτόκουτο πριν το τέλος της σαιζόν , οι τελευταίοι μου αγώνες είναι αρκετά σημαντικοί . Παρόλα αυτά νομίζω ότι έχω μερικά ακόμα να κάψω....απλά πρέπει να προσέξω πότε και πού .... να τα κάνω να μετρήσουν......
