South France Racing Camp !

       H ημέρα της παρουσίασης ξεκίνησε με τις απαραίτητες φωτογραφίες , που πιο πολύ μου φάνηκε σαν επικίνδυνη αποστολή αφού ήμασταν με τα κοντομάνικα στους 2 °C.. Η παρουσίαση ήταν λιγότερο εντυπωσιακή από πέρυσι ίσως λόγο το ότι φέτος έγινε σε αίθουσα και όχι σε αμφιθέατρο . Ίσως να μας επηρέασε το ότι η φανέλες μας με τα διακριτικά Ελληνικά χρώματα δεν ήταν έτοιμες στην ώρα τους για να τις φορέσουμε και μας χάλασε η ψυχολογία . Δεν πειράζει όπως και να έχει θα είναι έτοιμες στα μέσα του μήνα .. .

   ''Άντε να περάσουν οι μέρες να πάμε νότια να ζεσταθούμε...''αυτή ήταν η πιο αναφερόμενη φράση στο σπίτι μας την τελευταία εβδομάδα μετά την παρουσίαση της ομάδας . Και να με τώρα εδώ , να γράφω αυτές τις σειρές από τo γραφικό χωρίο Lairiere στην περιοχή Languedoc-Roussillon περίπου 100km μακριά από τα σύνορα με την Ισπανία και 70km από τις ακτές της Μεσογείου . Για να φτάσουμε βέβαια εδώ έπρεπε να περάσουμε 10 ώρες μέσα στα αυτοκίνητα .... είμαστε συνολικά 16 άτομα(12 Αθλητές και τέσσερις συνοδοί) και μένουμε σε ένα μεγάλο πετρόχτιστο αναπαλαιωμένο ''σπίτι'' που μοιάζει περισσότερο με κάστρο αφού έχει 8 υπνοδωμάτια και τεράστιο σαλόνι . Ο στόχος της αποστολής είναι να περάσουμε χρόνο όλοι μαζί και να δεθούμε σαν ομάδα , ενώ παράλληλα το πρόγραμμα περιλαμβάνει δύο αγώνες το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε και άλλους δύο αύριο και μεθαύριο , με τρεις δύσκολες προπονήσεις ενδιάμεσα . Το κακό ήταν ότι ο καιρός πραγματικά μας έδειξε τα δόντια του αφού πέρα από την πρώτη ημέρα όλες οι υπόλοιπες ήταν μέσα στην βροχή και στο κρύο ενώ σήμερα στρώθηκαν με χιόνι τα γύρω βουνά ....

Το σπίτι μας για τις 10 ημέρες της διαμονής μας ... όχι και άσχημο ε....

Οι τέσσερις αυτοί αγώνες υπάγονται σε μια σειρά αγώνων με ονομασία Courses au Soleil ( Αγώνες του Ήλιου) που χρησιμοποιούν οι περισσότερες DN1 ομάδες για την αγωνιστική προετοιμασία τους , γενικά στην περιοχή που μένουμε δεν υπάρχει ευθεία , ο δρόμος είναι συνεχώς κυματοειδής χωρίς απότομη κλίση , χαρακτηριστικό επίσης είναι ο δυνατός άνεμος πράγμα που το διαπίστωσα από την πρώτη ημέρα μου εδώ .


Το θέμα είναι ότι εγώ δεν θα αγωνιστώ σε κανέναν από αυτούς τους αγώνες γιατί το δελτίο μου δεν είναι έτοιμο όπως είχα πει στο προηγούμενο blog . Στον εργομετρικό-ιατρικό έλεγχο παρουσιάστηκε μια καρδιακή αρρυθμία , που απαιτεί περαιτέρω χρονοβόρες εξετάσεις για να εξακριβωθεί αν ήταν τυχαίο συμβάν ή αν μπορεί να μου προκαλέσει πρόβλημα στο μέλλον . Η τελευταία εξέταση είναι μια μαγνητική στις 13 Φεβρουαρίου και μετά οι γιατροί θα αποφασίσουν αν θα με αφήσουν να αγωνιστώ . Αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο σέβονται τους αθλητές εδώ , πραγματικά σε περνάνε από κόσκινο για να σου υπογράψουν το δελτίο ενώ στην Ελλάδα ο γιατρός στο υπογράφει με μια απλή εξέταση με το στηθοσκόπιο ..... Τέλος πάντων αφού η προετοιμασία για μένα μετατράπηκε από αγωνιστική σε προπονητική και παρόλο που είμαι απογοητευμένος και λίγο αγχωμένος θα προσπαθήσω να μείνω συγκεντρωμένος , έτσι ώστε να είμαι έτοιμος αν όλα πάνε κατ'ευχήν να μπω στου αγώνες δυνατός . Σίγουρα η προπόνηση εδώ θα με βοηθήσει γιατί έχω πιεστεί αρκετά στα σπρίντ ανάβασεις μαζί με τους ανηφορίστες της ομάδας .... αφού κάθε ημέρα δεν χάνουν ευκαιρία να το ''κάψουν'' ενώ εγώ παλεύω να κρατηθώ στη ρόδα τους .... :-D

   Ο Γιάννης και ο Αλέξανδρος παίρνουν την πρώτη τους γεύση από τους Γαλλικούς αγώνες και κατάλαβαν τι εννοούσα όταν τους έλεγα για τους περυσινούς μου .... γρήγοροι, άναρχοι,δύσκολοι .. τρεις λέξεις συνοδευόμενες από κακές καιρικές συνθήκες . Αλλά όπως και να έχει πρέπει να είσαι ''σκληρός'' για να έχεις αποτελέσματα και είμαι σίγουρος ότι μόλις μαζέψουν την κατάλληλη εμπειρία θα έρθουν και αυτά . 

Το κλίμα στο ''κάστρο'' μας είναι καλό , με τον Frank (διατροφολόγος) να μας μαγειρεύει εξαιρετικά γεύματα , ποσοτικά όχι μεγάλα , αλλά γευστικά και ποιοτικά οπότε θα είμαι πολύ ικανοποιημένος αν γυρίσω στην Chalette με 1-2 κιλά λιγότερα .... :-) . Η αλήθεια είναι ότι τα όρια με το φαγητό είναι πιο αυστηρά από πέρυσι στο Pays Basque αφού ο Jeje(Director Sportif) μας θέλει όσο πιο ''στεγνούς'' γίνετε και εδώ έχει την ευκαιρία του για επίβλεψει . Όπως είπα είμαστε εδώ για να δεθούμε σαν ομάδα και προσπαθούμε να εκφραστούμε στα Γαλλικά όσο πιο πολύ γίνετε , ευτυχώς όλοι μας μιλάνε αργά και μας βοηθάνε να μάθουμε κάτι παραπάνω .

          Σήμερα βρήκα όρεξη για 2 ώρες ήρεμης προπόνησης ανεβαίνοντας το Col du Paradis (Βουνό του παραδείσου :-D ) στους -1°C .... στην κατηφόρα όταν γύριζα κατάλαβα γιατί το έλεγαν έτσι αφού ''πέθανα'' από το κρύο .... :-) !