Tuesday 1 April 2014

March:A Month to Forget - Μάρτιος: Ένας μήνας να ξεχάσω.

     Γεια σας φίλοι μου , ο Μάρτιος ήταν για εμένα ένας μήνας από αυτούς που θέλουμε να ξεχάσουμε ή αν μπορούσαμε να πατήσουμε το rewind και να ξαναπροσπαθήσουμε να κάνουμε τα πράγματα αλλιώς .


Ο μήνας περιελάμβανε έξι αγωνιστικές ημέρες , που πραγματικά ένιωθα να είμαι μακριά , πολύ μακριά από τον καλό μου εαυτό . Κάθε εβδομάδα προσπαθούσα να βρεθώ στην εκκίνηση σε καλή κατάσταση έτοιμος να πολεμήσω και να υποφέρω , απλά δεν μου έβγαινε τίποτα , με το που κλείναμε 3ις ώρες αγώνα έσβηναν όλα , σχεδόν σε όλους τους αγώνες υπέφερα από κράμπες μέσα στα 30 τελευταία χιλιόμετρα και σίγουρα δεν φταίει μόνο η ενυδάτωση μου .
      Θα χαρακτήριζα τον Μάρτιο ως ο μήνας της ''πρώτης φοράς'', πρώτη φορά από όταν ήρθα στην Γαλλία το 2012 υπέφερα σε αγώνα από το ''Kilometre 0'' και για τα επόμενα 150km χωρίς να ''στρώσω'' πουθενά , πρώτη φορά είμαι εγώ αυτός που αφήνει τρύπα στον πλάγιο άνεμο , πρώτη φορά ήμουν αποσπασμένος με ένα γκρουπ στο τέλος του αγώνα και ''έμεινα'' στην ευθεία , ενώ οι υπόλοιποι έφτασαν στον τέλος . Να είστε σίγουροι ότι αν δεν είσαι σε καλή φυσική κατάσταση ένας αγώνας ποδηλασίας στην Γαλλία είναι το χειρότερο μέρος που μπορείς να βρεθείς . Σίγουρα δεν μπορώ να πω ότι δεν ήμουν τυχερός , αφού δεν έχω ''φιλήσει'' την άσφαλτο σε κάποια πτώση , ούτε καν σκασμένο ελαστικό δεν έχω πάθει πάνω σε αγώνα . Δεν υπάρχουν δικαιολογίες , ούτε τις έψαξα .
 Αλλά το νιώθω και βλέπω πάνω στους αγώνες ότι κάτι μου λείπει . Η δύναμη (watts) στο εικοσάλεπτο , πεντάλεπτο και μονόλεπτο είναι αρκετά χαμηλότερα από αυτά που έχω συνήθως τέτοια περίοδο .
 Είμαι φιλόδοξος σαν αθλητής , κάθε ημέρα που περνάει φαντάζομαι τον εαυτό μου να κερδίζει τον αγώνα που έρχεται , με βοηθάει να κρατάω την ψυχολογία μου ψηλά . Και έτσι πρέπει να προσεγγίζεις κάθε αγώνα , ως υποψήφιος νικητής , χωρίς φόβο .
 Όμως σε κάθε εβδομάδα που τέλειωνε , σε κάθε αγώνα που τερμάτιζα έχοντας υποφέρει και πονέσει για άλλη μια φορά χωρίς αποτέλεσμα , γέμιζα το κεφάλι μου με ερωτήσεις , τι φταίει ? Τι δεν έχω κάνει σωστά ?


Δεν θα μιλήσω συγκεκριμένα για τα αποτελέσματα στους αγώνες , δεν υπάρχει κάτι αξιοσημείωτο.
Αναμφισβήτητα η νίκη σε έναν αγώνα ποδηλασίας προσφέρει απίστευτη αυτοπεποίθηση και ένα συναίσθημα μαγικό , ακριβώς επειδή πρέπει να υπερβάλλεις εαυτό για να την κατακτήσεις . Όσο μεγαλύτερη η προσπάθεια τόσο μεγαλύτερη η ικανοποίηση . Για αυτό έχω δοθεί σε αυτό το άθλημα , για αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα πριν την νίκη και την ανταμοιβή τον κόπων σου . Μου λείπει αυτό το συναίσθημα .
 Η νίκη βέβαια δεν έρχεται εύκολα , αν ήταν εύκολη όλη θα κέρδιζαν. Χρειάζεται η φυσική κατάσταση αλλά πάνω απ'όλα η πνευματική , πρέπει να είσαι έτοιμος να πιεστείς να πιεστείς πέρα από τα όρια , να καταθέσεις ψυχή και σώμα . Αυτό είναι η αγωνιστική ποδηλασία .
Δεν μπορώ να αφήσω την μέτρια απόδοση των τελευταίων εβδομάδων να επηρεάσει την ψυχολογία μου .

Και πέρυσι υπήρχαν εβδομάδες ''ξηρασίας'' χωρίς καλή απόδοση , αλλά φέτος η προσδοκίες είναι μεγαλύτερες και οι απαιτήσεις περισσότερες . Το να μην είσαι καλά μια εβδομάδα είναι λογικό , συμβαίνει σε όλους , αλλά το να μην είσαι καλά ένα μήνα ολόκληρο σημαίνει ότι κάτι δεν έχει πάει καλά μακροχρόνια .
 Το μεγαλύτερο λάθος που αρχίζω και ανακαλύπτω ότι έχω κάνει , είναι ότι άλλαξα προπονητή στην αρχή της χειμερινής προετοιμασίας . Όλο τον χειμώνα ακολούθησα το προπονητικό πρόγραμμα ενός εκ των τριών προπονητών της ομάδας . Και τώρα βλέπω πάνω στους αγώνες ότι η προετοιμασία μου υστερούσε σε όλα σε σχέση με τις προηγούμενες σαιζόν . Ρίσκαρα και άλλαξα προπονητικό πρόγραμμα παρόλο που τις προηγούμενες δύο σαιζόν είχα ακολουθήσει το πρόγραμμα του Μαρεντάκη Παναγιώτη , προπονητή μου στον Τάλω Χανίων και είχα ξεκινήσει την σαιζόν νιώθοντας πλήρης , είχα δουλέψει σωστά και έβγαινε αυτό στους αγώνες , ειδικά το 2012 . Συνταγή που βλέπεις ότι πιάνει σε εσένα , δεν πρέπει να την αλλάζεις !




Ξέρω ότι επιβάλλεται να προσέξω τον εαυτό μου λίγο παραπάνω και να αλλάξω λίγο την προπόνηση ενδιάμεσα απ'τους αγώνες .Πιστεύοντας ότι η φόρμα θα έρθει !

Και βέβαια είμαι λίγο απογοητευμένος , είμαι εδώ γιατί έχω ένα σκοπό , δεν είμαι στην Γαλλία για διακοπές , αυτές τις κάνω και στην Ελλάδα .
Απογοητευμένος μεν αλλά διψασμένος δε , διψασμένος για επιτυχία . Θα συνεχίσω να δίνω τα μέγιστα , είμαι σίγουρος ότι θα φτάσω στην πηγή και θα πιω νερό .

Τώρα δεν μένει παρά να αφήσω το Μάρτιο να ξεχαστεί και να κάνω τον Απρίλιο έναν μήνα που θα θυμάμαι για πάντα .

Καλό μήνα να έχετε και να θυμάστε ότι πέφτουμε μόνο και μόνο για να μάθουμε να σηκωνόμαστε !
Τα λέμε σύντομα , ελπίζω την επόμενη φορά να έχω μια ιστορία νίκης να αφηγηθώ.....