Last Races & The Way Back Home

 
         Γεια σας από τα ηλιόλουστα και ακόμη καλοκαιρινά Χανιά , ναι γύρισα σπίτι μου . Την προηγούμενη Τετάρτη έκλεισα για τελευταία φορά για φέτος την εξώπορτα στο ''ποδηλατικό'' μου σπίτι στην κεντρική Γαλλία .
      Μετά και το προηγούμενο Blog μου είχα άλλες πέντε αγωνιστικές ημέρες επί Γαλλικού εδάφους με αποκορύφωμα τον έβδομο και τελευταίο αγώνα του Coupe de France DN1 στις 22 Σεπτεμβρίου . Οι  άλλοι τέσσερις αγώνες ήταν σχετικά μικροί σε διάρκεια(100-120km) μέτριου επιπέδου . Η κατάσταση μου ήταν αρκετά καλή σε όλους και τερμάτισα δύο φορές όγδοος , μία δεύτερος και μπόρεσα να κερδίσω έναν από αυτούς με επίθεση στο τελευταίο χιλιόμετρο . To επίπεδο του αγώνα δεν ήταν πολύ υψηλό αλλά πιστέψτε με , καμία νίκη δεν είναι εύκολη σε αυτήν την χώρα . Σε κάθε αγώνα πρέπει να πιεστείς και να πονέσεις .

                                    O τερματισμός μου στο GP de la Liberation de Chaumont

     Η καλή σταθερή μου απόδοση με γέμιζε με αισιοδοξία για τον τελευταίο μου σημαντικό αγώνα στην Γαλλία που όπως είπα ήταν το 7o Coupe de France το Σάββατο 22 με ονομασία GP Blangy : 180km κυματοειδής διαδρομής χωρίς μεγάλη ανηφόρα αλλά παρόλο αυτά βγήκαν 1800μ υψομετρικά . Η τακτική της ομάδας ήταν οι ανηφορίστες μας  Antony και  Loick να καλύπτουν τις μεγάλες επιθέσεις στα πρώτα 100κμ και απο εκεί και μετά που η διαδρομή είχε λιγότερες υψομετρικές δυσκολίες να ήμαστε ενεργητικοί και οι υπόλοιποι . Τελικά ένα γκρούπ με 14 αθλητές αποσπάστηκε νωρίς , χωρίς να έχουμε κάποιον μέσα και παραδόξως κρατήθηκαν αποσπασμένοι μέχρι το τέλος γιατί το κυρίως γκρούπ αδράνησε και πήραν διαφορά μέχρι και 3 λεπτά . Δυστυχώς δύο από τις πιο δυνατές ομάδες δεν βοήθησαν στο ''κυνηγητό'' και ΄έτσι το κυρίως γκρούπ σπρίνταρε για τις εναπομείναντες  θέσεις 15-30 που δίνουν βαθμούς . Εγώ στάθηκα άτυχος αφού σε μία  δεξιά στροφή και ενώ είχαμε περάσει την αψίδα με το ''flamme rouge'' ( τελευταίο χιλιόμετρο) κάποιος μπήκε μέσα στον πίσω μου τροχό και μου έσπασε τρεις ακτίνες , ευτυχώς δεν έπεσα .  Σίγουρα δεν ήθελα να τερματίσω έτσι στον τελευταίο μου αγώνα πριν γυρίσω Ελλάδα , αλλά αυτά συμβαίνουν στην ποδηλασία . 

                                  Στιγμιότυπο από το  7ο Coupe de France DN1

 
        Επέστρεψα Αθήνα την Τετάρτη το απόγευμα , το πρόγραμμα μου είχε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πίστας Όμνιουμ το Σαββατοκύριακο . Οι προπονήσεις μου στην πίστα την Πέμπτη και την Παρασκευή μου επιβεβαίωσαν αυτό που ήδη ήξερα , είχα χάσει πολύ σε ισχύ και εκρηκτικότητα , λογικό αφού είχα να πατήσω το ''ξύλο'' της πίστας ένα χρόνο . Παρόλο αυτά η γενική φυσική μου κατάσταση είναι καλή και μετά το τέλος των έξι αγωνισμάτων ανέβηκα στο τρίτο σκαλί του βάθρου....όχι και άσχημα αφού δεν προσδοκούσα κάτι παραπάνω ....

 
 
  Τώρα θα παραμείνω Χανιά για μία εβδομάδα να προπονηθώ με τους φίλου και συναθλητές μου , επόμενος αγώνας το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πίστας στις 12-14 Οκτωβρίου στην Αθήνα .
Μετά θα μείνω μακριά από το ποδήλατο για δύο ή τρεις εβδομάδες να ξεκουραστώ και να αρχίσω την χειμερινή μου προετοιμασία για την επόμενη σαιζόν .
       Το 2013 θα παραμείνω στην Guidon Chalettois , το κλίμα της ομάδας είναι πολύ καλό , έχω δυνατούς συναθλητές-φίλους , καλό μάνατζερ και το πρόγραμμα των αγώνων θα είναι δυσκολότερο . Εδώ είναι τα αποτελέσματα μου για το 2012 από το δημοφιλέστερο γαλλικό ποδηλατικό site: http://www.directvelo.com/coureur/1433-tzortzakis-polychronis.html

 Τον προηγούμενο Ιανουάριο και ενώ βρισκόμουν στο αεροπλάνο για Παρίσι ένιωθα σαν ένας σύγχρονος Κολόμβος αφού όταν ξεκίνησα , δεν ήξερα που πήγαινα και όταν έφτασα , δεν ήξερα που βρισκόμουν  . Η ζωή εκεί δεν ήταν εύκολη , μακριά από οικογένεια και φίλους αλλά στην ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα , πρέπει να κάνουμε επιλογές . Η παραμονή μου στην Γαλλία με γέμισε εμπειρίες με έκανε πιο σοβαρό , πιο σοφό και μου έμαθε να πιέζω τα όρια μου , σωματικά και ψυχολογικά , με έκανε δυνατότερο άνθρωπο . Είδα πράγματα που απέχουν πολύ από την Ελληνική ποδηλατική πραγματικότητα .....είδα αληθινή ποδηλασία !

    Κάπου εδώ τέλειωσε η ενημέρωση μέσα από αυτό το Blog για το 2012 , σας ευχαριστώ όλους όσους το διαβάσατε , όσους πιστεύετε σε εμένα  για την υποστήριξη που μου δώσατε!Να είστε καλά και να κυνηγάτε τα όνειρα σας ! Au revoir !!
                                   
                                                   I'LL Be Back! ( πάντα ήθελα να το πω αυτό χεχε )

Paris-Chalette-Vierzon & Grand Prix de Grattons 2012

  

Salut mon ammis !! Πάει καιρός απο το τελευταίο μου Blog , σχεδόν 2 μήνες ....καλοκαιρινοί μήνες . Ο λόγος που δεν έγραψα νωρίτερα δεν είναι βέβαια ότι έλειπα διακοπές , απλά είχα συνέχεια αγώνες και όλο το ανέβαλα για μετά τον επόμενο . Πιστέψτε με ένα ακόμα καλοκαίρι πέρασε πολύ γρήγορα , ποδηλατικό καλοκαίρι...την μία είναι 15 Ιουλίου και σκέφτεσαι οτι είσαι στην μέση του , και την άλλη ξημερώνει 1η Σεπτέμβρη . Όλα φυσικά είναι παιχνίδια του μυαλού που λόγο των συνεχόμενων αγώνων δεν επαναπαύεται πουθενά . Τερματίζεις τον ένα αγώνα , κάνεις απολογισμό λαθών και αμέσως συγκεντρώνεσαι στον επόμενο ....μία ημέρα χαλάρωμα μία ρεπό μία 2ωρο τέμπο και την επόμενη είσαι ξανά στην εκκίνηση . Μέσα σε αυτές τις 50 ημέρες  οι 14 ήταν αγωνιστικές . Μετά και το τελευταίο μου blog συνέχισα να είμαι σε καλή φόρμα για άλλες 2 εβδομάδες και κατάφερα να έχω μερικά καλά πλασαρίσματα και μία νίκη στο κριτέριουμ Cosne-sur-Loire και μία 4η θέση στο Grand Prix de Lignac(Elite National) στις 30 Ιουλίου .

  

Grand Prix De Lignac

 Από εκεί και μετά για τις επόμενες 2 εβδομάδες δεν ένιωθα δυνατός στους αγώνες και είχα μέτρια αποτελέσματα με εξαίρεση το 7ο Coupe De France στις 14 Αυγούστου που  κατέθεσα ψυχή και σώμα για να τερματίσω 17ος και να δώσω βαθμούς στην ομάδα . Η καλή αίσθηση επέστρεψε στο τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου αφού άρχισα να νιώθω καλά στην προπόνηση και ένιωθα ότι μπορούσα να πιεστώ , στις 26 έτρεξα ένα δύσκολο κριτέριουμ στην πόλη Gien που πραγματικά έχασα τον λογαριασμό πόσες φορές επιτέθηκα και πόσες φορές ήμουν αποσπασμένος , τελικά τερμάτισα 15ος με τους συναθλητές μου να παίρνουν τις πρώτες τρείς θέσεις με επιθέσεις στα τελευταία 5km . Τρείς ημέρες αργότερα την Τετάρτη 29  ήμουν στην εκκίνηση ενός ακόμα αγώνα κατηγορίας Elite National το Grand Prix De Cherves , η διαδρομή του αγώνα ήταν ένα κύκλος των 11km που τον κάναμε 12 φορές με κυριο χαρακτηριστικό τον δυνατό άνεμο . Το γκρουπ έσπασε γρήγορα σε κομμάτια και κάπως έτσι εξελίχθηκε ο αγώνας . Εγώ σε κάποιο σημείο στην αρχή του αγώνα ήμουν στο 3ο γκρουπακι αφού δεν ήμουν έτοιμος για να πιεστώ αμέσως και πιάστηκα στον ύπνο αλλά όσο περνούσαν τα χιλιόμετρα αισθανόμουν καλύτερα και έτσι με την βοήθεια του συναθλητή μου Stephane Duguenet μπήκα στο 2ο γκρουπ και απο εκεί ξανά επιτέθηκα μαζί με έναν αθλητή της Vendee U (ακαδημία της Europcar) και φτάσαμε το πρώτο γκρουπ που αποτελούταν απο 12 αθλητές εκ των οποίων και 2 συναθλητών μου , τον Marc και τον Loick . Αμέσως ο Loick με ρώτησε πως αισθάνομαι και αν ένιωθα αρκετά δυνατός για να κερδίσω , η απάντηση μου ήταν οτι δεν αισθάνομαι καλά αφού είχα κάνει σπαταλήσει πολύ ενέργεια για να τους φτάσω . Τελικά στην επόμενη μεγάλη επίθεση 5 άτομα αποσπάστηκαν και εγώ έμεινα πίσω τους με άλλους δύο αθλητές οι υπόλοιποι δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν . Τελικά τερμάτισα 7ος αφού έχασα την έκτη θέση στο ΄φώτο φίνις , ο Timmo 12ος , o Marc 13ος και o Loick 14ος . 

Grand Prix de Gien

          Σειρά στο πρόγραμμα είχε ένας ακόμα αγώνας Elite National με ονομασία 51o Paris-Chalette-Vierzon με εκκίνηση 300 μέτρα μακριά από τo διαμέρισμα μου . Δύσκολος αγώνας με καλό επίπεδο και σημαντικός για την ομάδα , 166km κυματοειδής διαδρομή με τα τελευταία 15 σε ένα γύρο των 5 επι ΄3 φορές . Δέκα χιλιόμετρα προ-εκκίνηση και αμέσως μετά επιθέσεις από την αρχή . Κάπου στο 15ο χιλιόμετρο σε ένα σημείο που νομίζω όλων τα πόδια είχαν αρχίσει να καίνε , αποσπάστηκα με άλλους 11 αθλητές , μέσα σε αυτούς και ο συναθλητής μου Loick . Ήμασταν όλοι δυνατοί αθλητές και υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να φτάσουμε αποσπασμένοι μέχρι τον τερματισμό . Αμέσως αρχίσαμε να δουλεύουμε όλοι σωστά (μέση ταχύτητα την πρώτη ώρα 49km/h) και έτσι κάθε φορά που η μηχανή με τον χρονομέτρη ερχόταν για να μας δείξει την διαφορά απο το κυρίως γκρουπ , ήταν πιο μεγάλη ...40''...1'....1'30'' ...2'  και τέλος 2'20'' κάπου στο 60ο χιλιόμετρο ... λέω τέλος γιατί απο εκεί και μετά 2 ομάδες άρχισαν να μας κυνηγάνε οργανωμένα απο πίσω ...και ταυτόχρονα η δικιά μας συνεργασία σταμάτησε να είναι καλή αφού ένας αθλητής απο την ομάδα του στρατού δεν δούλευε μαζί μας γιατί η ομάδα του ήταν μία απο τις δύο που ήθελαν να μας φέρουν πίσω .

Με τους αποσπασμένους στο 51e Paris-Chalette-Vierzon

  Η διαφορά έπεφτε σταθερά και τελικά περίπου στο 135ο km και μετά απο 110 km το γκρουπ μας μάζεψε . Απο εκεί και μετά άρχισα να δουλεύω για τους συναθλητές μου πού ήταν ξεκούραστοι . Τελικά ο Αntony αποσπάστηκε με άλλους τρεις 10km πριν το τέλος και τερμάτισε 2ος .... στο σπριντ του γκρουπ λίγο πιο πίσω o Αdrien 8ος και ο Marc 9ος , εγώ τερμάτισα 34ος  μέσα στο κυρίως γκρουπ .... αμέσως μετά έφαγα και ήπια ο,τι έβρισκα μπροστά μου γιατί έπρεπε να αναπληρώσω όσο το δυνατό γρηγορότερα αφού την επόμενη ημέρα είχα ακόμα έναν αγώνα με ονομασία Grand Prix de Grattons (Τoute Categories 1/2/3)που ήταν ο πρώτος από μια σειρά 7 αγώνων μέχρι το τέλος της σαιζόν με ονομασία Challenge Boischaut Marche o αγώνας ήταν 110km σε ένα κυματοειδή γύρο των 3,7km επί 30 φορές . Μου ταίριαζε η διαδρομή και ένιωθα καλά , έτσι βρέθηκα και πάλι στην επίθεση με άλλους έξι αθλητές εκ των οποίων τρεις από την ομάδα της Cr4c Roanne  , δουλέψαμε καλά μέχρι και 4ις στροφές πριν το τέλος , όπως ήταν λογικό οι τρεις από την Roanne  άρχισαν τις επιθέσεις ο ένας μετά τον άλλο εγώ ένιωθα καλά και ανταποκρίθηκα σε όλες , μέχρι που μείναμε 4 μπροστά , εγώ , δύο από την Cr4c Roanne και ένας από την ομάδα του στρατού ( Armee de Terre) . Ξανά επιθέσεις από αυτούς και ξανά ανταποκρίθηκα . Έτσι πήγαμε στο τελικό σπριντ ....υπήρχε μια δεξιά ανηφορική στροφή και μετά είχε  250 μέτρα δυνατό κόντρα άνεμο μέχρι την γραμμή . Ο αθλητής του στρατού ξεκίνησε το σπριντ αμέσως μετά την στροφή , του κολάω ήμουν στην τέλεια θέση και με το που περνάμε την ταμπέλα ''150m'' αρχίζω και του βγαίνω από δεξιά...το πρόβλημα ήταν οτι οι συνεχείς αλλαγές ρυθμού νωρίτερα είχαν φέρει το δεξί πόδι στο όριο για κράμπα . Έτσι δεν μπορούσα να σηκωθώ από την σέλα και σπρίνταρα καθιστός , στα τελευταία 30 μέτρα ένιωθα άδειος και απλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα όταν ο ένας εκ των δύο αθλητών της Roanne με πέρναγε από δεξιά.... λάθος μου , βγήκα νωρίς στον αέρα , έπρεπε να περιμένω λίγο ακόμα.... Έτσι είναι οι αγώνες μπορεί να νιώθεις δυνατός ,  να ανταποκρίνεσαι σε όλες τις επιθέσεις που είναι και το δυσκολότερο και απλά να χάνεις στα τελευταία 20 μέτρα από μια λάθος επιλογή . Τερμάτισα 2ος για τέταρτη φορά φέτος σε Γαλλικό έδαφος , τουλάχιστον κέρδισα τα 2 από τα 3 ενδιάμεσα σπριντ ευθείας και θα φοράω πράσινη φανέλα στον επόμενο αγώνα του Challenge Boischaut ....επίσης πείρα και 4 μπουκάλια κρασί ως πριμ από την φανέλα και την 2η θέση , να πιω να ξεχάσω πως έχασα :-) !

                        To σπριντ για τον τερματισμό στο Grand Prix de Grattons

       Επόμενοι αγώνες αυτή την Κυριακή ένας μικρός και την Δευτέρα ένας λίγο πιο σημαντικός . Το μόνο που πρέπει να προσέξω είναι ότι είμαι στις τελευταίες 40 ημέρες της αγωνιστικής χρονιάς και όπως μου είχε πει πριν μερικά χρόνια ο Μαρέντος ως προπονητής μου , το σώμα μας είναι σαν ένα σπιρτόκουτο γεμάτο σπίρτα στην αρχή κάθε χρόνιας , κάθε φορά που πιέζομαι είναι σαν να καίω ένα σπίρτο και σίγουρα δεν θέλω να μείνω μόνο με το σπιρτόκουτο πριν το τέλος της σαιζόν , οι τελευταίοι μου αγώνες είναι αρκετά σημαντικοί . Παρόλα αυτά νομίζω ότι έχω μερικά ακόμα να κάψω....απλά πρέπει να προσέξω πότε και πού .... να τα κάνω να μετρήσουν......

Tour Des 2 Sevres 2012

                                                Τερματiσμος Εταπ 2b

  Γεια σας από το όχι και τόσο καλοκαιρινό Μοntargis.... εδώ είμαι πάλι , μετά από ένα μικρό  διάλειμμα στην Ελλάδα όπου συμμετείχα στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα δρόμου στις 22-24 Ιουνίου . Αμέσως μετά επέστρεψα σπίτι μου στα Χανιά όπου ξεκουράστηκα σωματικά και ψυχολογικά για μία εβδομάδα . Την Πέμπτη 5 Ιουλίου αναχώρησα από το Ηράκλειο με απευθείας πτήση για Παρίσι , τις επόμενες δύο ημέρες είχα δύο αγώνες....ένα μικρού επιπέδου αγώνα κριτέριουμ που τερμάτισα δεύτερος την Παρασκευή και έναν δύσκολο , κατηγορίας Elite National (Paris- Auxere) το Σάββατο , που τον έτρεξα απλά για να ξαναμπώ στον ρυθμό αγώνων αφού ήταν 170km και δεν είχα κάνει την κατάλληλη προπόνηση μετά από την ξεκούραση μου . 

     Σειρά είχε ένας 4ήμερος γύρος κατηγορίας Elite National με ονομασία Tour Des 2 Sevres στις 12-15 Ιουλίου . Ένας αγώνας με  120 αθλητές και 20 ομάδες υψηλού επιπέδου , η διαδρομή του ταίριαζε στα χαρακτηριστικά μου , αφού είχε μικρά γρήγορα σπριντ ανάβασης σε κάθε ημέρα , πολύ πλάγιο άνεμο  και  ένα ετάπ Ατομικής Χρονομέτρησης . Παρακάτω θα εξηγήσω πώς εξελίχθηκε για εμένα και την ομάδα μου Guidon Chalettois κάθε ημέρα ξεχωριστά . Εtappe 1 (Airvault-Bressuire) 147km : Η ημέρα χαρακτηρίστηκε απο δυνατό πλάγιο αέρα  στα πρώτα χιλιόμετρα τις διαδρομής με συνέπεια ένα γρούπ των 12 να αποσπαστεί χωρίς να έχουμε κάποιον απο την ομάδα μου μέσα σε αυτούς . Ο τερματισμός του πρώτου ετάπ ήταν ο ίδιος και για το δεύτερο και το τρίτο ετάπ την επόμενη ημέρα .  Το τελευταίο χιλιόμετρο ήταν ελαφρά ανηφορικό με τα τελευταία 450μ να έχουν κλίση 6% . Ένας τερματισμός που ταίριαζε απόλυτα στον συναθλητή μου Antony Tevenot και έτσι δουλέψαμε αρκετά στην κεφαλή του γκρούπ όλη την ημέρα για να φέρουμε τους αποσπασμένους πίσω....το καταφέραμε είκοσι χιλιόμετρα πριν το τερματισμό , στην συνέχεια ο Αntony αποσπάστηκε με άλλους έξι αθλητές περίπου στο 5αρι και τελικά τερμάτισε 3ος λίγο πιο μπροστά από εμάς , που ήμασταν στο  κυρίως γκρούπ . Ένα καλό αποτέλεσμα για εμάς που βγήκε μέσα από ομαδική δουλεία . Εγώ από το μέρος μου ένιωθα αρκετά καλά και δυνατός , που με γέμισε αυτοπεποίθηση για την επόμενη ημέρα , που περιελάμβανε ένα ετάπ ατομικής χρονομέτρησης το πρωί και άλλα 95km το απόγευμα .    

  

Εδώ είμαστε στο πρώτο ετάπ δουλεύοντας τέσσερις από εμάς μπροστά στο ''ρολόι'' 

      Etape 2a (Bressuirre-Bressuire) 17.6km : Η διαδρομή ήταν πολύ τεχνική , κυματοειδής , με αρκετές στροφές και κακό οδόστρωμα που με την βροχή την δυσκόλευαν ακόμα πιο πολύ . Παρόλο την επιβάρυνση της προηγούμενης ημέρας , η απόδοση μου ήταν καλή και τερμάτισα στην 8η θέση ( 23:56'').... 54 δευτερόλεπτα πιο αργός απο τον Υoann Paillot  Πρωταθλητή Ευρώπης Under23 το 2011 . Ο Αntony τερμάτισε 4ος (+39'') και έτσι ήμασταν 4ος και 8ος γενικής κατάταξης αντίστοιχα.....

 Στιγμιότυπο απο τον αγώνα χρονομέτρου το πρωί της 2ής ημέρας

  

  Το βίντεο του αγώνα απο το χρονόμετρο η κάμερα ήρθε δίπλα μου στο 0:41''

....το απόγευμα..Εtape 2b (Bressuirre-Bressuire) 93.9km : Ξεκινήσαμε με πολύ βροχή και τερματίσαμε με πολύ βροχή , με όλες τις πρώτες  θέσεις της γενικής κατάταξης να παίζονται στα δευτερόλεπτα και το ετάπ τόσο μικρό .... οι επιθέσεις άρχισαν από την ταμπέλα ''Km 0''....με τον δρόμο βρεγμένο λογικό επακόλουθο ήταν οι πολλές πτώσεις αθλητών κατά την διάρκεια του αγώνα , εγώ ευτυχώς ήμουν απίστευτα τυχερός αφού σε ένα κατηφορικό σημείο  περίπου στην μέση της διαδρομής , τέσσερις αθλητές έπεσαν μπροστά μου και πραγματικά δέν ξέρω ούτε εγώ πώς κρατήθηκα πάνω στο ποδήλατο κάνοντας ζίγκ-ζάγκ με κολλημένα τα χέρια στα φρένα . Όσο περίεργο και αν ακουστεί...αυτό το περιστατικό μαζί με το κρύο και την δυνατή βροχή ήταν αρκετά για να μου ανεβάσουν την αδρεναλίνη βγάζοντας μου τον ''πολεμιστή'' που όλοι κρύβουμε μέσα μας . Έτσι , στα χιλιόμετρα που ακολούθησαν ήμουν επιθετικός και συγκεντρωμένος . Περίπου δώδεκα χιλιόμετρα πριν το τέλος είδα ότι ο πρώτος της γενικής κατάταξης είχε μείνει χωρίς συναθλητές και έτσι επιτέθηκα μόνος μου πιάνοντας άλλους οχτώ αθλητές που είχαν αποσπαστεί νωρίτερα . Από εκεί και πέρα συγκεντρώθηκα στο να παραμείνουμε μπροστά . Όλη την δουλεία την έκανα εγώ μαζί με τον Rudy Kowalski απο την ομάδα της Rouen , αφού και οι δύο είχαμε στόχο να κερδίσουμε χρόνο στην γενική κατάταξη . Σε ένα σημείο είχαμε πλεονέκτημα 40'' αλλά με το που μπαίνουμε στο τελευταίο χιλιόμετρο κοιτάω πίσω και βλέπω ότι το κυρίως γκρούπ ερχόταν πολύ γρήγορα . Δεν είχα άλλη επιλογή....μπαίνω μπροστά και  έβγαλα ό,τι είχα μέχρι την γραμμή στα τελευταία 150 μέτρα , τέσσερις αθλητές μπόρεσαν και με πέρασαν και έτσι τερμάτισα 5ος . Τελικά κατάφερα να κερδίσω 11'' απο τους κυριότερους αντίπαλους μου στην γενική κατάταξη και από την 8η ανέβηκα στην 5η θέση . Tα άσχημα νέα ήταν ότι ο Antony είχε χάσει επαφή από το κυρίως γκρουπ μένοντας 18 λεπτά πίσω και επίσης την επόμενη ημέρα θα έτρεχα με 2 συναθλητές λιγότερους αφού ο Sebastian αρρώστησε και ο Alexis εγκατέλειψε μετά από πτώση . Εtape 3 (Secondigny-Moncoutant) 150.6km : Η τακτική της ομάδας ήταν να κρατηθώ όσο πιο ξεκούραστος γίνεται για τις πρώτες δύο ώρες του αγώνα και απο εκεί και μετά να ακολουθήσω τις επιθέσεις έτσι ώστε να κρατήσω ή να βελτιώσω την 5η θέση μου στην γενική . Ένα γκρουπάκι με 7 Αθλητές αποσπάστηκε από την εκκίνηση και έτσι ο Αndrien και ο Antony δούλεψαν μπροστά στο γκρούπ μαζί με την ομάδα του πρώτου στην γενική ατομική . Tους έφεραν πίσω περίπου στο 80ο χιλιόμετρο . Από εκεί και έπειτα οι επόμενες επιθέσεις εκμηδενίζονταν αμέσως μέχρι και ένα σημείο που η ομάδα του πρωτοπόρου είχε αποδεκατιστεί και έτσι βρέθηκα στην επίθεση σε ένα γκρουπ των 10 αθλητών μαζί με τον τρίτο και τον δέκατο της γενικής . Η συνεργασία μας ήταν πολύ κακή αφού πέρα από εμάς τους 3 κανείς δεν δούλευε σωστά . Σε ένα σημείο είχαμε πάρει ένα λεπτό .....αν αυτή η επίθεση έφτανε μέχρι τον τερματισμό θα ανέβαινα δεύτερος στην κατάταξη . Σίγουρα ήταν μεγάλο ρίσκο να αποσπαστώ τόσο νωρίς , αλλά δεν φοβόμουν ότι ίσως αποτύχω.....φοβόμουν ότι ίσως στο τέλος της ημέρας δέν θα είχα προσπαθήσει αρκετά . Όμως η ομάδα του δεύτερου στην γενική , μαζί με τους Βέλγους που είχαν τον έκτο , συνεργάστηκαν πίσω στο κυρίως γκρούπ και μας μάζεψαν....σαν να μην έφτανε αυτό λίγο πριν μας πιάσει το κυρίως γκρουπ παθαίνω λάστιχο στον πίσω τροχό , η τύχη που είχα την προηγούμενη ημέρα εξαφανίστηκε . Έτσι βρέθηκα να κυνηγάω μόνος μου για να κολλήσω στην ουρά του πελοτόν ....το πρόβλημα ήταν ότι είχαμε μπεί στους τελευταίους 3 γύρους των δέκα χιλιομέτρων που ήταν γεμάτοι κλειστές στροφές και οι αυξομειώσεις του ρυθμού δεν με άφηναν να κάνω αποκατάσταση αφού ήμουν ήδη κουρασμένος , έτσι ξαφνικά 18 αθλητές αποσπάστηκαν απο την κεφαλή του γκρουπ ενώ εγώ ήμουν ακόμα πίσω ....οι δύο δυνατότερες ομάδες του γύρου είχαν αθλητές στους αποσπασμένους και με τις ομάδες του πρώτου και του δεύτερου να έχουν χρεωθεί νωρίτερα , δεν υπήρχε κανείς φρέσκος για να τους φέρει πίσω . Έτσι τερμάτισα στο κυρίως γκρουπ ενάμιση λεπτό αργότερα απο τον νικητή της ημέρας , με αποτέλεσμα να πέσω από 5ος......15ος . Μαζί μου έχασαν θέσεις και ο 1ος->9ος , ο 2ος->11ος και ο 3ος->12ος ..... ήρθαν τα πάνω κάτω . Εtape 4 (Bessines-Champdeniers) 166.5km : Φτάσαμε στο τελευταίο ετάπ .... απογοητευμένος από την χθεσινή εξέλιξη των πραγμάτων έλπιζα ότι ο αγώνας θα είναι άναρχος έτσι ώστε να καταφέρω να κερδίσω κάποιο χρόνο στο τέλος και να ανέβω στην γενική κατάταξη . Δυστυχώς η ομάδα του νέου πρωτοπόρου Rudy Kowalski έλεγξε πλήρως τον αγώνα , έτσι πήγαμε σε μαζικό σπριντ με νικητή για την ημέρα τον Bryan Coquard ... την ελπίδα των Γάλλων για μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου , στο αγώνισμα του Όμνιουμ στην Πίστα .

       Εγώ έμεινα με την γλυκόπικρη γεύση του ''μπορούσα αλλά...'' ακόμα και έτσι όμως ευχαριστήθηκα κάθε αγωνιστική ημέρα του γύρου....ενος γύρου τόσο δύσκολου που είχε 120 αθλητές στην εκκίνηση και μόλις 70 τερματίσαντες .....ενός γύρου που μου έδειξε για ακόμη μια φορά πόση αγάπη έχουν οι Γάλλοι για την ποδηλασία.... θεατές κάθε ηλικίας στου δρόμους με βαμμένα τα πρόσωπά τους , με μουσικά όργανα και κάθε λογής στολίδια , να φωνάζουν , να τραγουδάνε , να μοιράζουν τρέλα και υποστήριξη για να παίρνουν ως αντάλλαγμα την ζεστή αύρα του ανέμου που αφήνουν 120 ποδηλάτες σαν περνούν από δίπλα τους , με ανέβαζαν πολύ . Και όλα αυτά σε ένα 4ήμερο γύρο στην περιοχή Deux Sevres ....φαντάζομαι πως νιώθουν οι αθλητές στον Γύρο Γαλλίας .     

          Νομίζω σιγά σιγά θα ξαναβρώ την φόρμα που είχα τον Απρίλιο . Επόμενος αγώνας για εμένα αυτό το Σάββατο 21 Ιουλίου το  6ο Coupe De France DN1 με ονομασία  GP Crystal Energie , μόνο και μόνο από το όνομα καταλαβαίνεις πόσο σημαντικός είναι , ελπίζω να είμαι καλά , με καλή τύχη , χωρίς μάτι....! A bientot !

                          Την τελευταία ημέρα η ομάδα της Rouen έλεγξε πλήρως τον αγώνα 

 Η εκκίνηση στο Ετάπ 2b το απόγευμα της δεύτερης ημέρας...καλοκαίρι!

Όλες οι πόλεις και τα χωρία που διασχίζαμε είχαν φορέσει τα καλά τους για να μας υποδεχτούν

Oι πρώτοι 20 της τελικής γενικής κατάταξης

http://www.tour79.fr το site του γύρου

http://www.youtube.com/user/tourdesdeuxsevres

H σελίδα του γύρου στο Youtube έχει βίντεο από όλες τις ημέρες

Grand Prix Melun-Tour d'Angillon- Grand Prix d'Autry-le-Chatel

Salut mon amis....! Tην προηγούμενη εβδομάδα είχα τρεις αγώνες.... την Τρίτη 5 Ιουνίου , το Σάββατο 9 και την Κυριακή 10 Ιουνίου . Οι δύο πρώτοι ήταν σχετικά εύκολοι ως προς το επίπεδο των αθλητών και των ομάδων που συμμετείχαν και ο τρίτος μέτριας δυσκολίας . Ο αγώνας της Τρίτης ήταν νυχτερινό criterium (εκκίνηση στις 21:00 ) στο κέντρο της πόλης Melun όπου οι διοργανωτές , αθλοθετούσαν κατά την εξέλιξη του αγώνα (φωνάζοντας από τα μεγάφωνα ένα γύρο πριν) , ενδιάμεσα σπρίντ με χρηματικά έπαθλα....με ονομασία Grand Prix de Melun : 67km (55 γύροι των 1.2km , 450μ υψομετρικά) ήμασταν 60 αθλητές στην εκκίνηση , ο γύρος είχε 300μ ανηφόρα , 2 κλειστές στροφές και ένα κομμάτι λιθόστρωτου που με το ψιλόβροχο κατά την διάρκεια του αγώνα έγιναν αρκετά επικίνδυνα . Οπότε έπρεπε να κρατηθώ σχετικά μπροστά στο γκρούπ για να έχω καλή οπτική επαφή με τον δρόμο και να μείνω μακριά από τυχών πτώσεις . Ο αγώνας άρχισε με απανωτές επιθέσεις και αλλαγές ρυθμού εμείς φροντίζαμε να έχουμε κάποιον από την ομάδα σε κάθε επίθεση . Ετσι περίπου στον 10 γύρο ο Sebastien αποσπάστηκε με άλλους 2 αθλητές εκ τον οποίων ο ένας ήταν ο Samuel Pluhinec πρώην επαγγελματίας και μέσα στους 5 πιο δυνατούς στην amateur κατηγορία . Εμείς πίσω καλύπταμε τις υπόλοιπες επιθέσεις και δεν αφήναμε άλλους αθλητές να φύγουν .... μέχρι και τον 18 γύρο που ένιωσα αρκετά καλά και επιτέθηκα μόνος μου στο γκρουπ . Έτσι ήμουν ενδιάμεσα από τους αποσπασμένους και το γκρουπ για άλλους 25! γύρους μέχρι που κατάφερα να πιάσω τους τρεις μπροστά . Απο εκεί και έπειτα η συνεργασία μας δεν ήταν καλή και μετά από μερικούς γύρους μας έπιασε άλλο ένα γκρουπάκι των 5 αθλητών.... με το που μας πιάνουν ξανακάνω επίθεση καθώς ήμασταν μόλις 7 γύρους πριν το τέλος , ο μόνος που με ακολούθησε ήταν ο Plouhinec , συνεργαστήκαμε άψογα μέχρι και τον τελευταίο γύρο που επιτέθηκε στο ανηφορικό κομμάτι της διαδρομής και δεν μπόρεσα να τον ακολουθήσω . Έτσι τερμάτισα δεύτερος , 5'' πίσω από τον Plouhinec . Σίγουρα απογοητευμένος που έχασα την νίκη , αλλά οι φωνές , το χειροκρότημα και τα συγχαρητήρια από τους θεατές που αναγνώρισαν την προσπάθεια μου , βλέποντας ότι πάλευα μόνος μου τόσους γύρους και στο τέλος να είμαι και πάλι μπροστά ήταν η ανταμοιβή μου....για εμένα είχε μεγαλύτερη αξία από το χρηματικά έπαθλα .

                         Απο το νυχτερινο Criterium της Τρίτης , με τον Samuel Plouhinec


  Το Σάββατο σειρά είχε ένας μικρός αγώνας αντοχής 107km κατηγορίας 1/2/3 με περίπου 70 αθλητές στην εκκίνηση εκ των οποίων οι 10 να είναι απο την ομάδα μου Guidon Chalettois οπότε ως πολυπληθέστερη και δυνατότερη ομάδα στόχος μας ήταν τουλάχιστον η νίκη.... Tour du Canton des Aix d'Angillon : Η διαδρομή είχε μικρά πάνω κάτω , όπως είναι λογικό εμείς ήμασταν αυτοί που άρχισαν τις επιθέσεις πρώτοι , η οδηγίες από τον Jerard (director sportif) ήταν σε κάθε γκρουπ που αποσπάτε τουλάχιστον οι μισοί να είναι από την Guidon Chalettois έτσι ώστε να έχουμε το αριθμητικό πλεονέκτημα . Έτσι και έγινε περίπου στο 40 χιλιόμετρο αποσπαστήκαμε δέκα αθλητές εκ των οποίων οι πέντε από την Chalette και τρεις από την ομάδα Τeam Pro Immo ... η συνεργασία μας ήταν καλή στην αρχή αλλά όσο περνούσαν τα χιλιόμετρα όλο και περισσότεροι προσπαθούσαν να δουλέψουν λιγότερο . Οπότε 30km πριν το τέλος αποφάσισα να επιτεθώ μόνος μου έτσι ώστε να αναγκάσω τους αντίπαλους μας στο γκρουπ να κάνουν όλη την δουλεία για να με φέρουν πίσω . Με έπιασαν μετά από 15km , από εκεί και πέρα ανέλαβαν δουλεία οι συναθλητές μου , που έκαναν προσπάθειες για να αποσπαστούν ο ένας μετά τον άλλο . Τελικά ο Εσθονός συναθλητής και συγκάτοικος μου Martin Puusep αποσπάστηκε 4km πριν τη γραμμή και τερμάτισε πρώτος , από πίσω ακολούθησε ο Sebastian (2oς) ο Adrien (3oς) και εγώ (4ος) . Έτσι όχι μόνο κερδίσαμε τον αγώνα ...αλλα είχαμε τις 4 πρώτες θέσεις στην κατάταξη .

Την Κυριακή ήταν η ημέρα για τον πιο σημαντικό αγώνα της εβδομάδας βαθμολογίας Circuit Ferme με ονομασία Grand Prix d'Autry-le-Chatel : 90km ( 40 γύροι των 2.250μ , 450μ υψομετρικά ) χαρακτηριστικό της ημέρας ήταν η βροχή και το κρύο (16 βαθμούς) . Στην εκκίνηση ήμασταν 70 αθλητές εκ τών οποίων 7 απο την ακαδημία της BigMat . Στην αρχή του αγώνα οι συναθλητές μου κάλυψαν όλες τις επιθέσεις , εγώ ήξερα οτι είμαι σε καλή κατάσταση και περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να κάνω την κίνηση μου . Στον 14ο γύρο ακολούθησα μια επίθεση και έτσι βρέθηκα αποσπασμένος με άλλους δύο αθλητές , ο ένας ήταν απο την ομάδα της BigMat . Δουλέψαμε σωστά και κρατήσαμε διαφορά 20-25'' απο το κυρίως γκρουπ . Περίπου στον 24ο γύρο μας έπιασαν δύο ακόμα αθλήτες , ο ένας και πάλι απο την ομάδα τις BigMat και ο άλλος απο την Chartes . Ήμασταν 5 πλέον . Συνεχήσαμε να δουλέβουμε σαν ομάδα μέχρι και 8 γύρους πριν το τέλος οπου ένα γκρουπάκι με τον συναθλητή μου Antony Tevenot μέσα σε αυτό μας πλησίαζε οπότε άρχησα να δουλέβω λιγότερο και η συνεργασία μας τέλειωσε ....λιγο πριν μας πιάσει το γκρουπάκι απο πίσω , ο αθλητής απο την Chartes επιτέθηκε έγω δέν ήθελα να είμαι ο πρώτος που θα κινηγήσει και περίμενα όπως ήταν λογικό , ένα εκ των δύο αθλητών απο την BigMat να το κάνει....και αυτοί περίμεναν εμένα . Έτσι το γκρουπάκι απο πίσω μας έπιασε και ο αθλητής που ήταν αποσπασμένος πήρε αμέσως μια καλή διαφορά . Στον επόμενο γύρο βλέπoντας οτι κανείς δεν είναι διατεθιμένος να τον φέρει πίσω επιτέθηκα δυνατά καθώς ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα....και πάλι ένας απο την ομάδα της BigMat με ακολούθησε . Αλλά ήταν ήδη στο όριο και η λίγη βοήθεια που μου έδεινε , πιο πολύ με καθυστερούσε παρα με βοηθούσε , οπότε ξαναεπιτέθηκα για να φύγω μόνος μου και να έχω σίγουρη την 2η θέση και να παλέψω για την νίκη . Ο αθλητής απο την BigMat κρατήθηκε πίσω μου και συμφώνησε να μήν διεκδικήσει κάτι στο τέλος . Οπότε συγκεντρώθηκα μόνο στο να πιάσω τον αθλητή απο την Chartes . Τον έβλεπα...σιγά σιγά του κάλυπτα την διαφορά αλλά τελικά δέν πρόλαβα να τον πιάσω και έτσι τερμάτισα και πάλι δεύτερος , 10'' πίσω . Και πάλι δεν ήμουν ευχαριστημένος γιατί είχα καλή ημέρα , ένιωθα καλά .....αλλα έμεινα δεύτερος ....

                            “What if 'fine' isn't good enough? What if I want 'extraordinary'?”


           Κάπως ετσι εξελίχθηκε η προηγούμενη εβδομάδα , με δύο βάθρα αλλά χωρίς νίκη . Επόμενος αγώνας για εμένα είναι ο 4ήμερος γύρος Tour du Nivernais Morvan (TNM) υψηλού επιπέδου κατηγορίας Elite National με αρκετή ανηφόρα σε κάποια ετάπ..... αρχίζει την Πέμπτη 14 και τελειωνει την Κυριακή 17 Ιουνίου . (εδώ το site του αγώνα http://www.tournivernaismorvan.fr/ ) . Αμέσως μετά θα έρθω Ελλάδα . Κατα τά άλλα η ζωή περνάει ήρεμα εδω στο Montargis . Ο συγκάτοικος μου ο Martin (ειναι 3 χρόνια στην Γαλλία) με βοηθάει πολύ με τα Γαλλικά μου ....έχει αναλάβει ρόλο δασκάλου και μου βάζει να μάθω 10 λέξεις καθε ημέρα . Το μόνο πρόβλημα είναι ο καιρός , βροχή και κρύο.....δεν θυμίζει σε τίποτα Ελλάδα.....σήμερα βγήκα με μακριά ρουχα προπόνηση ....

           Απο τον αγώνα της Κυριακής , προσπαθώ να αποσπαστώ .

Απο το νυχτερινο Criterium της Τριτης , μπένοντας στον τελευταίο γύρο

Εssor Breton-Tour of Hellas-5th Coupe De France DN1

Στο τελευταίο ετάπ του Εssor Breton

        Έχει περάσει ένας μήνας απο την τελευταία φορά που έγραψα σε αυτό το Blog , ο Μάιος . Ένας μήνας που περιελάμβανε δέκα αγωνιστικές ημέρες ......τέσσερις στον 54o γύρο Essor Breton (5-8 Mαίου) , πέντε στο Γύρο Ελλάδος (16-20 Μαίου) και μία ακόμα την Δευτέρα 28 Μαιου , το 5ο Coupe De France DN1 .O γύρος Essor Breton κατηγορίας Elite National με 120 αθλητές στην εκκίνηση , είχε διάρκεια 5 εταπ με 150+ δύσκολα χιλιόμετρα κάθε ημέρα (μια ημέρα είχε δύο ετάπ) . Τον αγώνα αυτό τον έχει κερδίσει ο Alexandre Vinokourov το 1997 ως ερασιτέχνης . Στο πρώτο ετάπ ένιωθα πολύ καλά αλλά επειδή σε ένα κομμάτι με πλάγιο αέρα ένα μεγάλο γκρουπ αποσπάστηκε χωρίς να έχουμε κάποιον απο την ομάδα μου μέσα , αναγκαστήκαμε να είμαστε τον μισό αγώνα  στην κεφαλή του κυρίως γκρουπ , έτσι εκτεθειμένος στον αέρα κυνηγώντας τους αποσπασμένους , χρεώθηκα πολύ για τις επόμενες ημέρες . Στα επόμενα ετάπ ο ρυθμός δεν έπεσε πουθενά αφού η Continental ομάδα της Οmega Pharma-Quick Step και η ομάδα C.C Etupes είχαν από τρείς αθλητές στην πρώτη δεκάδα  της γενικής κατάταξης και έτσι οι επιθέσεις διαδέχονταν η μία την άλλη . Τελικά το τέλος του γύρου με βρήκε στην 22η θέση τις γενικής κατάταξης . Στο 5ο ετάπ ένιωθα και πάλι αρκετά δυνατός , ήμουν αποσπασμένος με ένα μικρο γκρουπάκι για 15km (3 γύρους των 5km) αλλά η συνεργασία μας δεν ήταν καλή και μας έπιασαν 6km πριν το τέλος....τελικά στο σπριντ πλασαρίστηκα 12ος . Νικητής του Γύρου ο 21χρονος ''ιπτάμενος'' Warren Barguil από την ομάδα της  C.C Etupes που έχει ήδη υπογράψει με ομάδα Pro Tour για την επόμενη σαιζόν . Αμέσως μετά μπήκαμε στα αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε τον 6ωρο δρομο τις επιστροφής από την Βρετάνη . 

Εδώ είναι το βίντεο από το 5ο Ετάπ  στο Essor Breton στο 15':52''-17':44'' ειμαι στους αποσπασμένους .

  Την επόμενη ημέρα ξύπνησα τόσο χάλια που με το ζόρι βγήκα για 50' χαλάρωμα και μετά άρχησα να πακετάρω τα πράγματα μου για την επιστροφή μου στην Ελλάδα . Η αλήθεια είναι ότι απο εκείνη την ημέρα και μετά δεν είχα την αποκατάσταση που έπρεπε μέχρι και την εκκίνηση του πρώτου ετάπ .... ξεκίνησα το Γύρο Ελλάδος ήδη κουρασμένος και έτσι τον τελείωσα.....κουρασμένος σωματικά και ψυχολογικά έμεινα πολύ μακριά από την καλό μου εαυτό . Σίγουρα η διαδρομή του γύρου δεν ταίριαζε στα χαρακτηριστικά μου σαν αθλητής αλλά πίστευα ότι αν ήμουν σε καλή κατάσταση μπορούσα να κερδίσω κάποιο ετάπ και γιατί όχι ένα καλό πλασάρισμα στην γενική κατάταξη ,το πάλεψα αλλά ένιωθα οτι κάτι δεν πήγαινε σωστά , την πρώτη ημέρα έχασα επαφή απο το κυρίως γκρούπ σε ένα μικρό σπρίντ ανάβασης χωρίς να πιεστώ , δεν μπορούσα να βγάλω δύναμη . Το  γενικό επίπεδο του γύρου δεν ήταν υψηλό (τουλάχιστον οχι τόσο όσο τόνιζαν κάποιοι) αν εξαιρέσεις 40-50 αθλητές οι υπόλοιποι 60 ήταν ''ποδηλατοτουρίστες'' ερασιτεχνικών ομάδων απο την Ολλανδία την Γερμανία και τα Βαλκάνια , αυτή είναι η γνώμη μου....Εγώ τερμάτισα δύο ημέρες στο grupetto (τελευταίο γκρουπ) και όμως ήμουν 48ος στην γενική(+28':18'')  με 106 στην εκκίνηση . Καλύτερο αποτέλεσμα μου ήταν στην τελευταία ημέρα στην Αθήνα , 4ος στο σπρίντ ( εδώ πρέπει να ευχαριστήσω τον Γιώργο,τον Νίκο ,τον Ανέστη και τον Παύλο που δούλεψαν μπροστά στο γκρουπ έτσι ώστε να τερματίσει ο αγώνας σε μαζικό σπρίντ ) . Τελικά δεν ξέρω αν αυτός ο αγώνας μου έκανε καλό ή κακό....από την μία η απόδοση μου δεν ήταν καλή αλλά από την άλλη  ξαναείδα κάποια πράγματα και καταστάσεις που μου θύμισαν γιατί έφυγα από την Ελλάδα .  Μετά το τέλος του αγώνα κατέβηκα για τρείς ημέρες σπίτι μου , στα Χανιά για να δώ την οικογένεια και τους φίλους μου , εκεί έκανα και γενική εξέταση αίματος , που επιβεβαίωσε αυτό που περίμενα και εξηγούσε την κακή μου απόδοση , ήταν από τις χειρότερες που είχα ποτέ ....η μεγάλη καταπόνηση των τελευταίων εβδομάδων και η έλλειψη κάποιον βιταμινών μου προκάλεσαν μεγαλοβλαστική αναιμία .  Περισσότερος ύπνος και λιγότερη προπόνηση , αυτό χρειαζόμουν και αυτό έκανα . Την Πέμπτη 24 Μαίου γύρισα Γαλλία , συνέχισα τις μικρές προπονήσεις για να προλάβω να συνέλθω όσο το δυνατόν περισσότερο μέχρι και την Δευτέρα 28 Μαίου που είχα το 5ο Coupe De France DN1(Grand Prix De Luneray) : 180km (12 γύροι των 15km με ένα μικρό σπριν ανάβασης 1km σε κάθε γύρο,44.1km Aver.speed) H διαδρομή δεν ήταν δύσκολη υψομετρικά , αλλά η περιοχή Luneray είναι γεμάτη ανεμογεννήτριες , οπότε είναι κατανοητό ότι ο δυνατός πλάγιος αέρας ήταν αυτός που έκανε δύσκολο τον αγώνα . Τέρμα ''γκάζι'' από την αρχή και μικρά γκρουπ αποσπάζονταν χωρίς επιτυχία σε κάθε γύρο .  Οι εντολές από τον Stephane(Director sportif) ήταν εγώ και ο Sebastien να παραμείνουμε κρυμμένοι μπροστά στο γκρουπ και να ακολουθήσουμε τις επιθέσεις στούς τελευταίους 3 γύρους . Γενικά νομίζω ήμουν 10% πιο δυνατός από την προηγούμενη εβδομάδα....αλλά και πάλι δεν μπόρεσα να είμαι στο γκρουπ των 15 που αποσπάστηκε 17km πριν το τερματισμό , ευτυχώς για την ομάδα μου μέσα σε αυτούς ήταν και ο συναθλητής μου Marc Sareau (Πρωταθλητής Ευρώπης στο αγώνισμα του Μάντισον το 2011 ως έφηβος) που τελικά βγήκε 9ος , από πίσω στο σπρίντ του γκρουπ για τις επόμενες 15 θέσεις που έδιναν βαθμούς ο Sebastian πήρε την 18η θέση  . Υπήρχε μία στροφή 350μέτρα πριν την γραμμή που έγινε πραγματική μάχη για το ποιος θα την πάρει πιο μπροστά , έστριψα 6ος απο την στροφή και μέχρι το τέλος με είχαν περάσει άλλοι 10(!)...ήμουν τελείως άδειος  και τερμάτισα 31ος μία θέση εκτός από την βαθμολογούμενη 30άδα . Παρόλο αυτά η Guidon Chalettois ανέβηκε στην 11η θέση στην βαθμολογία των ομάδων DN1 . Ήμουν λίγο απογοητευμένος αλλά όταν σκέφτομαι σε τι κατάσταση ήμουν πριν 9 ημέρες δεν μπορώ παρά να είμαι αισιόδοξος ότι η φόρμα μου θα επιστρέψει . Έτσι εξελίχθηκε ο Μάιος για εμένα ....με καλές και κακές στιγμές ....που με γέμισαν εμπειρία για το μέλλον . Επόμενος αγώνας την Τρίτη 5 Ιουνίου...Criterium...ώρα για μερικά σπριντ !! Tα λέμε σύντομα .....the only way is UP !

''Please don't let me be misunderstood ''

    Tην προηγούμενη ημέρα κάναμε την αναγνωριστική προπόνηση στην διαδρομή του αγώνα .

                          Μαζί με τον Stephane Duguenet στο Coupe De France DN1

                                   Ο τερματισμός μου στο  5o Coupe De France DN1

4th Coupe De France DN1 2012 (GP de Vassiviere)

   Catastrophic (καταστροφικό) αυτή είναι η λέξη που περιγράφει πλήρως το 4o Coupe De France DN1 για εμένα και για την ομάδα μου Guidon Chalettois , το πώς και το γιατί περιγράφεται παρακάτω αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή . Ξεκινήσαμε την Δευτέρα 30 Απριλίου για την λίμνη Vassiviere στην ομώνυμη περιοχή , η διαδρομή για το ατομικό χρονόμετρο της επόμενης ημέρας ήταν περιμετρικά της λίμνης 27.4 πολύ όμορφα χιλιόμετρα (κατά την διάρκεια του αγώνα δεν μου φάνηκαν και τόσο όμορφα :-)  ) . Mε το που φτάσαμε είχαμε γεύμα και αμέσως μετά πήραμε τα ποδήλατα για την αναγνωριστική προπόνηση της ημέρας . Κάποιοι είχαν τρέξει και πέρυσι στην ίδια διαδρομή και έκαναν ένα γύρο , εγώ προτίμησα να κάνω δύο , τον πρώτο σε χαλαρό ρυθμό και τον δεύτερο λίγο πιο έντονο γιατί η διαδρομή ήταν πολύ τεχνική , συνεχώς κυματοειδής με μερικά δύσκολα λοφάκια και έπρεπε να δω αν ανέβαιναν με μεγάλο δίσκο ή με μικρό και σε ποια Watt . Γενικά δεν ένοιωθα άσχημα , ίσως λίγο μουδιασμένος αφού είχα ξυπνήσει στις 6.30 το πρωί και ήμουν 5 ώρες στο αμάξι μέχρι να φτάσουμε . Το βράδυ μετά το δείπνο ο Stephane(director sportif) μας ανέλυσε τους χρόνους που είχαν γίνει πέρυσι στην ίδια διαδρομή και την μέση ταχύτητα που χρειαζόταν για να είσαι στους πρώτους 30 που βαθμολογούνται . Όλοι πίστευαν σε εμένα , ότι μπορούσα να κάνω μια καλή εμφάνιση και να δώσω πολύτιμους βαθμούς στην ομάδα , αυτό με γέμιζε με περισσότερη ευθύνη και λίγο άγχος αλλά δεν είχα πρόβλημα με αυτό ....σχεδίασα το πλάνο του αγώνα στο μυαλό μου και έπεσα για ύπνο , στόχος για εμένα ήταν η 20αδα . Το πρωί ξύπνησα στις  εννέα , ο καιρός ήταν ηλιόλουστος με ελάχιστο αέρα ..... η εκκίνηση μου ήταν στις 13.31 . Στο ζέσταμα ένιωθα καλά , και αυτό με γέμισε αυτοπεποίθηση . Δέκα λεπτά πριν την εκκίνηση μου κατεβαίνω από το εργόμετρο ,  βάζω τα καλύμματα στα παπούτσια , φοράω το κράνος και τα γάντια όσο ο Jakie βάζει την κλειστή ρόδα στο ποδήλατο . Το παίρνω και πηγαίνω στην ράμπα εκκίνησης ......Cinq....Quatre..Trois...Deux...Un....και έφυγα....αμέσως συγκεντρώνομαι στο Βατόμετρο μου καθώς ήταν πολύ σημαντικό να κρατήσω ένα σταθερό ρυθμό σε όλο των αγώνα και να μην το παρακάνω σε κάποιο σημείο γιατί θα υπέφερα στα τελευταία χιλιόμετρα . Πραγματικά όλα πήγαιναν καλύτερα από ότι είχα σχεδιάσει , ο ρυθμός μου ήταν πιο δυνατός  και ένιωθα άνετα ......συνέχιζα να πιέζω και πίστευα ότι ήταν η μέρα μου..... ξαφνικά 8km πριν το τέλος με πιάνει και με προσπερνάει ο αθλητής που ξεκινούσε 1'30'' πίσω μου....ΣΟΚ.... πιέζω πιο πολύ και προσπαθώ να κρατήσω τον ρυθμό του , κοιτάω το βατόμετρο μου σε ένα ανηφοράκι 450watt και μου έφευγε....σε ενα κομμάτι ευθείας 410watt και μου ΕΦΕΥΓΕ .....εκεί κατάλαβα ότι.... ή κάτι δεν πάει καλά με το ποδήλατο ή αυτός θα ήταν ο νικητής του αγώνα . Τελικά δυστυχώς ίσχυε το πρώτο , τερματίζω , κοιτάω το χρονόμετρο...ο χρόνος μου ήταν απογοητευτικός , φτάνω στο αυτοκίνητο της ομάδας κατεβαίνω από το ποδήλατο ακουμπάω το πίσω τροχό να δω αν είχε χάσει πίεση αέρα το λάστιχο....όχι ήταν κανονικό...παίρνω το κοντέρ από το βατόμετρο και πέφτω στο γρασίδι εξουθενομένος . Κοιτάω το μέσο όρο των Watt και ήταν καλύτερος από αυτό που ήλπιζα ! ''Τι πήγε στραβά ?!?! '' Σκέφτομαι....την απάντηση στο ερώτημα μου την έδωσε ένας από τους συναθλητές μου .... έρχεται από πάνω μου με κοιτάει και μου λέει ότι η πίσω ρόδα είχε στραβώσει και έβρισκε στο σκελετό και στο τακάκι , σηκώνομαι κοιτάζω το ψαλίδι του ποδηλάτου και είχε μείνει μία αρκετά μεγάλη ποσότητα ελαστικού επάνω .

Το Ψαλίδι του ποδηλάτου, με κόκκινο είναι το λάστιχο από την ρόδα προπόνησης την προηγούμενη ημέρα και το μαύρο...το λάστιχο από την ρόδα του αγώνα . 

  Η ρόδα είχε στραβώσει απο την αρχή από την πρώτο μικρό κραδασμό . Ο μηχανικός είχε εφαρμόσει την ρόδα χωρίς εμένα επάνω.....και η ρόδα δεν είχε ''κάτσει σωστά'' με το που ανέβηκα.....στράβωσε . Δεν είχα καταλάβει τίποτα γιατί έβρισκε συνεχώς ....όχι διακεκομμένα . Ήταν εύκολο να καταλάβω πόσο έβρισκε όταν είδα ότι στο ενδιάμεσο πέρασμα στα 20' είχα 386watt average και ήμουν ήδη 2'27 πιο αργός από τον πρώτο ! Επίσης είδα τον μέσο όρο Watt που είχε βγάλει ένας συναθλητής μου που τερμάτισε 45ος , είχε 35 watt λιγότερα από εμένα και ήταν 2':44'' πιο γρήγορος . Αυτό με κάνει να πιστεύω ότι θα ήμουν μέσα στους πρώτους 20 ίσως και 15.... τερμάτισα 121ος με 127 στην εκκίνηση , αλλά όπως και να έχει αυτή η ατυχία-απροσεξία ήταν καταστροφική περισσότερο για την ομάδα , που σκόραρε μόνο 12 βαθμούς από την 20η θέση του Antony Tevenot . Το ίδιο πρόβλημα με εμένα είχε και ο Sebastien αλλά σε  μικρότερο βαθμό Έτσι από 9η πέσαμε 14η στην γενική βαθμολογία . Απογοήτευση . Τέλος πάντων όποιος και να έχει την ευθύνη ότι έγινε έγινε το σημαντικό ήταν ότι ήμουν σε καλή κατάσταση , κοιτάω μπροστά στον επόμενο δύσκολο 4ήμερο αγώνα που αρχίζει αυτό το Σάββατο 5 Μαίου και τελειώνει την Τρίτη 8 Μαίου στην Βρετάνη με ονομασία Essor Breton .....σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξη ! Αυτο το Blog ξεπέρασε τις 3000 αναγνώσεις !

                         Στην Γαλλία , η ποδηλασία είναι λίγο πιο οργανωμένη από την Ελλάδα....

                                       Το σημείο που στήσαμε την ''βάση'' μας για την ημέρα .

Boucle de Troncais - Circuit Boussaquin

 

  
  Όπως είχα πει αυτή την εβδομάδα είχα δύο αγώνες , το Σάββατο και την Δευτέρα . Κύριο χαρακτηριστικό και τις δύο ημέρες ήταν η πολύ βροχή και ο δυνατός άνεμος . Οπως μου είπαν οι συναθλητές μου , στην Γαλλία  ο χειμώνας ''φεύγει''....μετά από την πρώτη εβδομάδα του Μαίου . Το Σάββατο ο αγώνας ήταν κατηγορίας 1/2/3 με ονομασία 22e Βοucle du Pays de Troncais : 128,5km (750m υψομετρικά , 40,5 avgspeed) με τρία μικρά σπριντ ανάβασης , με την διαδρομή να είναι κυματοειδής με πολλά λοφάκια . 156 αθλητές στον αγώνα . Όλα έγιναν πιο δύσκολα όταν στην εκκίνηση , μας έπιασε καταιγίδα και μέσα σε δύο λεπτά δεν υπήρχε μέρος του σώματος που να μην είναι βρεγμένο . Οι ρυθμός ήταν γρήγορος από την αρχή , και οι επιθέσεις διαδέχονταν η μία την άλλη .  Εγώ είχα σκασμένο ελαστικό στον πίσω τροχό , ίσως στην χειρότερη στιγμή , λίγο πριν το τελευταίο σπριντ ανάβασης . Παρόλα αυτά επέστρεψα στο γκρουπ εγκαίρως και πρόλαβα να ανακτήσω λίγη δύναμη και έτσι βρέθηκα αποσπασμένος με άλλους 17(μέσα σε αυτούς και 2 συναθλητές μου από την Guidon Chalettois o Stephane και ο Marc) περίπου είκοσι χιλιόμετρα από τον τερματισμό . Συνεργαστήκαμε τέλεια μέχρι και τα τελευταία 8km που άρχησαν οι επιθέσεις μεταξύ μας .  Τελικά στο τελευταίο λοφάκι ,  4km  πριν το τερματισμό ένας αθλητής της VC Caladois κατάφερε να αποσπαστεί και να μείνει μπροστά μέχρι το τέλος . Εγώ είχα κράμπες στο δεξί πόδι και απλά δεν μπορούσα να βοηθήσω τους συναθλητές μου και ούτε να διεκδικήσω κάποια θέση στο τέλος και έτσι τερμάτισα 17ος προτελευταίος από τους αποσπασμένους , με τον Marc να τερματίζει 4ος και τον Stephane  10ος . Το θετικό ήταν ότι σαν ομάδα ήμασταν πολλοί ενεργητικοί  σε όλη την διάρκεια του αγώνα αλλά παρόλο που ήμασταν τρεις στο τέλος , ο αθλητής που κέρδισε ήταν απλά πολύ πιο δυνατός εκείνη την ημέρα . Την επόμενη ημέρα Κυριακή έκανα μια μικρή προπόνηση αποκατάστασης και την Δευτέρα ήμουν στην εκκίνηση ενός ακόμα αγώνα , κατηγορίας Εlite National με ονομασία 80e Circuit Boussaquin : 128,9km (ένα μεγάλο γύρο των 27km με ένα βουνό 5km + 16 γύρους των 4,8km μέσα στην πόλη + ξανά τον ίδιο μεγάλο γύρο των 27km με το σπρίντ ανάβασης 5km και τερματισμό μέσα στην πόλη , 126 αθλητές στην εκκίνηση , 1300μ υψομετρικά , 40,2 avgspeed ) . Και πάλι ψιλόβροχο σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα και πολύ δυνατό αέρα . Ο αγώνας ξεκίνησε δυνατά καθώς το πρώτο σπριντ ανάβασης ήταν μόλις 11km από την εκκίνηση . Ευτυχώς για εμένα ο άνεμος ήταν κόντρα στο πρώτο κομμάτι του μεγάλου γύρου που υπήρχε το βουνό και ευνοικός στο δεύτερο κομμάτι προς τον τερματισμό που ήταν ευθεία . Την πρώτη φορά που περάσαμε από το σπριντ ανάβασης έμεινα μέσα στο γκρουπ  καλά κρυμμένος από τον άνεμο , και παρόλο που ο ρυθμός ήταν δυνατός ένιωθα καλά , και άρχισα να πιστεύω ότι η διαδρομή του αγώνα μου ταίριαζε αφού αν κρατιόμουν με τους πρώτους και την δεύτερη φορά που θα περνάγαμε από το βουνό , ήξερα ότι στα τελευταία χιλιόμετρα με τον ευνοικό όλα μπορούν να γίνουν . Έτσι τα χιλιόμετρα περνούσαν  ενώ ήμασταν στο μικρούς γύρους μέσα στην πόλη και εγώ έκανα όσο περισσότερη οικονομία μπορούσα περιμένοντας το σπρίντ ανάβασης . Με το που τέλειωσαν οι μικροί γύροι και μπήκαμε στον τελευταίο μεγάλο (27km πριν το τέλος) ήμουν έτοιμος ψυχολογικά να πιεστώ όσο γίνεται . Με το που άρχισε να ανηφορίζει ο δρόμος άρχισαν οι δυνατές επιθέσεις εγώ προσπάθησα να ακολουθώ τροχούς και να μείνω όσο πιο συγκεντρωμένος γίνεται . Ο αέρας είχε μικρότερη ένταση και οι συνεχείς εναλλαγές ρυθμού με είχαν φέρει στα όρια μου ....κρατιόμουν με ο,τι είχα .....ένα χιλιόμετρο πριν την κορυφή , είχα ''χτυπήσει'' κόκκινο και ήμουν έτοιμος να μείνω από τους πρώτους , εκείνη την στιγμή κοιτάζω πίσω και βλέπω μόνο τα αμάξια συνοδείας....είχαμε αποσπαστεί , ήμασταν μόλις 15 άτομα....'''οχι τώρα!'' ...σκέφτηκα..... και όπως λέει ο φίλος μου ο Γιάννης , έβγαλα τον ''πολεμιστή'' από μέσα μου για άλλη μία φορά . Πέρασα το σπριντ ανάβασης 5 δευτερόλεπτα πίσω από το γκρουπάκι μπροστά μου και τους έπιασα στην κατηφόρα . Με το που τέλειωσε η κατηφόρα και στρίψαμε αριστερά για τα τελευταία 15km του αγώνα με τον ευνοικό . Μπροστά μας υπήρχε μόνο ένας αθλητής της CR4C Roanne που είχε επιτεθεί 500μ πριν τελειώσει η ανηφόρα και με τον άνεμο ευνοικό και την συνεργασία στο γκρουπάκι να μην είναι οργανωμένη , έμεινε μπροστά μέχρι το τέλος . Εγώ 2,5km πριν το τέλος ένιωθα δυνατός και αποφάσισα να επιτεθώ , με έπιασαν 1km πριν το τέλος και απο εκεί και έπειτα άρχισα να σκέφτομαι το τελικό σπρίντ . Πήρα την τελευταία αριστερή στροφή καλά πλασαρισμένος , 250μ πριν την γραμμή και τελικά τερμάτισα 2ος από το γρουπακι και 3ος στον αγώνα .Ο Αntony και ο Marc , που είναι σε πολύ καλή κατάσταση αυτή την περίοδο , ήταν μαζί μου στους αποσπασμένους και τερμάτισαν 4ος και 5ος , έτσι ολοκληρώσαμε μια αρκετά ικανοποιητική εμφάνιση για την Guidon Chalettois .

Επόμενος αγώνας είναι το 4ο μέρος του Coupe De France DN1 την Τρίτη 1 Μαίου.Ατομικο Χρονόμετρο 28,5km , ξεκινάω στις 13:31 ώρα Γαλλίας . Το μόνο που με ανησυχεί είναι ότι δεν έχω τρέξει άλλη ατομική χρονομέτρηση φέτος και ο,τι έχω μόνο μία εβδομάδα για να συνηθίσω το καινούργιο ποδήλατο χρονομέτρου της ομάδας Argon18-E116 . Tα λέμε σύντομα , ελπίζω την Τρίτη να είμαι σε καλή κατάσταση .

                                         Ο τερματισμός στο Circuit Boussaquin

                      O αγώνας του Σαββάτου Βοucles du Pays de Troncais...βροχή ...βροχή ...βροχή!

                                           To ποδήλατο χρονομέτρου της ομάδας 

3rd Coupe De France DN1(La Gainsbarre)

        Ξεκινήσαμε την Παρασκευή 13 Απριλίου στις 8 το πρωί . Προορισμός μας η πόλη  Portbail βορειοδυτικά της Γαλλίας στην περιοχή της Νορμανδίας , περίπου 6.30 εξαντλητικές ώρες στο αυτοκίνητο . Με το φτάσαμε στο ξενοδοχείο ντυθήκαμε ποδηλατικά και πήγαμε να δούμε το σιρκουί του αγώνα που ξεκινούσε 10km μακριά . Ο καιρός ήταν καλός για την ώρα , αν και την επόμενη ημέρα αναμενόταν βροχή . Kάναμε έναν γύρο σε χαλαρό ρυθμό  και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και δείπνο . Αφού πρώτα αδειάσαμε ο,τι ζυμαρικό είχε ο μάγειρας στην κουζίνα γυρίσαμε στα δωμάτια για έναν καλό ύπνο που τόσο είχαμε ανάγκη . Την επόμενη ημέρα Σάββατο 14 Απριλίου στις 13:30 ήμασταν στην εκκίνηση , η ονομασία του αγώνα ήταν ''La Gainsbarre''-Coupe De France DN1 2012 : 156 Αθλητές στην εκκίνηση (140 από τις 20 ομάδες DN1 και άλλοι 16  από 3 ομάδες DN2 που είχαν πάρει ειδική πρόσκληση) ο αγώνας ήταν συνολικά 173.5km και περιελάμβανε 2 γύρους των 18,5km με ένα σπριντ ανάβασης  700μ στο 10% + 2 γύρους των 12,5km με ένα σπρίντ ανάβασης 500μ με κλίση στο 13% +2 γύρους των 11.8km με ένα σπριντ ανάβασης 600μ στο 11% + 10 γύρους των 8.8km χωρίς υψομετρική δυσκολία .Όλοι οι γύροι πέρναγαν από το ίδιο σημείο εκκίνησης-τερματισμού. Μετά από τα πρώτα 20 km άρχησε το ψιλόβροχο που σιγά σιγά εξελίχθηκε σε κανονική βροχή που μαζί με το κομμάτι με τον δυνατό πλάγιο αέρα που ήταν αμέσως μετά απο το σπρίντ ανάβασης δεν άργησε να δημιουργήσει μια δύσκολη κατάσταση για όλους . Στην μέση του αγώνα οπού σταμάτησε η βροχή , είχαμε μείνει λιγότερα από 85 άτομα στο κυρίως γκρούπ . Εγώ ένιωθα καλά και ήμουν πάντα κρυμμένος από τον άνεμο . Το πρόβλημα ήταν ότι από την ομάδα μου Guidon Chalettois είχαμε μείνει μόνο εγώ ο Sebastien και ο Alexis στον αγώνα , οπότε αναγκάστηκα να ακολουθώ σχεδόν κάθε επίθεση αφού υπήρχε περίπτωση να αποσπαστεί ένα μεγάλο γκρούπ χωρίς έναν από την δικιά μας ομάδα μέσα . Περίπου 60 km πρίν το τέλος αποφάσισα  να μην ξανά ακολουθήσω άλλη επίθεση για να κρατήσω δύναμη για τα τελευταία 20km . Δυστυχώς περίπου τριάντα χιλιόμετρα πρίν το τέλος σε ένα σημείο που ήμουν αρκετά πίσω στο γκρούπ 15 άτομα αποσπάστηκαν και μέχρι να το αντιληφθώ ήταν αργά για να τους πιάσω μόνος μου .  Οπότε έμεινα μέσα στο γκρούπ ελπίζοντας κάποια απο τις μεγάλες ομάδες να μήν είχε κάποιον απο τους αθλητές της στους αποσπασμένους και έτσι να τους κυνηγήσει φέρνοντας τους πίσω.... Πράγμα που δέν έγινε και έτσι πέσαμε στο τελικό σπρίντ για την 16η θέση ( οι πρώτοι 30 πέρνουν βαθμούς για την κατάταξη του Coupe de France ) . Στην τελευταία ευθεία τερματισμού είχαμε ευνοικό άνεμο , το σπρίντ ήταν γρήγορο (68km/h max speed στο σπρίντ) και λίγο άναρχο . Τελικά το photo finish έδειξε ότι τερμάτισα 9ος από το γρούπ και 24ος συνολικά στον αγώνα (75 τερματίσαντες) , δείνοντας 8 βαθμούς στην ομάδα μου , που μαζί με τους 12 του Alexis (20ος) και τους 2 του Sebastien(30ος) ..... κατατάσουν 9η την Guidon Chalettois στην γενική βαθμολογία με 154 βαθμούς στο σύνολο απο τους τρείς πρώτους αγώνες . Μετά το τέλος του αγώνα ήμουν λίγο απογοητευμένος αφού ένιωθα οτί μπορούσα να ήμουν στους αποσπασμένους , αλλά έτσι είναι η αγώνες εδώ....λίγο επαναπαύεσαι και μπορεί να χάσεις την ευκαιρία σου . Το καλό είναι ότι η φόρμα μου επιστρέφει . Τελος πάντων πήραμε το δρόμο του γυρισμού , φτάνοντας σπίτι πραγματικά εξαντλημένος λίγο μετά τα μεσάνυχτα(Χριστός Ανέστη!) . Τελικά ο Stephane( Director Sportif ) μου είπε ότι την Κυριακή δεν έχω αγώνα..... κάπου εκεί συνειδητοποίησα ότι θα πέρναγα Πάσχα μόνος μου , κλεισμένος σε ένα διαμέρισμα 2235.14km μακριά από την οικογένεια και τους φίλους μου . Αλλά στην ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα , πρέπει να κάνουμε επιλογές . Αύριο μετά από δύο εβδομάδες μόνος μου στο σπίτι(αφού ο Timmo Jeret έπρεπε να γυρίσει στην Εσθονία για να τελειώσει το σχολείο) περιμένω τον νέο μου συγκάτοικο....τον Martin Puusep επίσης απο την Εσθονία , είναι η δεύτερη του χρονιά στην ομάδα , άργησε να έρθει γιατί έκανε εγχείρηση στο γόνατο του . Επόμενοι αγώνες για εμένα αυτό το Σάββατο 21 Απριλίου κατηγορίας 1/2/3 και την Δευτέρα 23 Απριλίου κατηγορίας Εlite National..... A bientot !!

 H αθλητές της Guidon Chalettois που πήραν μέρος στο 3ο Coupe de France DN1 (απο αριστερα:Alexis Jarry , Antony Tevenot , Andrien Coujon ,Frederic Guerin , Εγω , Stephane Duguenet , Sebastien  Foucher)

                              Οι μασκότ του αγώνα λίγο πρίν στην εκκίνηση .

                                           To photo finish απο το σπρίντ  του γκρούπ .

Sickness -Tour Du Charolais - Prix De Poilly

Έχουν περάσει περίπου 3 εβδομάδες απο την τελευταία φορά που έγραψα σε αυτό το Blog . O λόγος είναι ότι 4 ημέρες μετά το 1st Coupe De France DN1 αρρώστησα . Το σοκ απο το κρύο σε συνδυασμό με τον εξουθενωμένο οργανισμό μου , ηταν αρκετά για να λυγίσει το ανοσοποιητικό μου σύστημα και να κολλήσω κάποιο είδος βαριάς ίωσης . Ο πυρετός και οι πρησμένοι λεμφαδένες στο λαιμό και στην βουβωνική χώρα με άφησαν νόκ-αουτ στο κρεβάτι , μακριά από τις προπονήσεις για οχτώ ημέρες....που όμως μου φάνηκαν σαν αιώνας , αφού τις πρώτες ημέρες ήμουν απίστευτα αδύναμος , αφυδατωμένος και ειχα δυσκολία στον ύπνο , η κατάσταση ήταν δύσκολη , οι σκέψεις χιλιάδες και η ώρα δεν περνούσε με τίποτα . Oι παλμοί ηρεμίας μου ήταν +20 απο το φυσιολογικό αφου ο οργανισμός μου πάλευε με τον ιό . Τα συμπτώματα που είχα έδειχναν οτι ίσως ειχα προσβληθεί με τον ιό Epstein-Barr, ο συγκεκριμένος ιός προσβάλει κυρίως αθλητές , ''κυκλοφορεί'' πολύ στην Γαλλική ποδηλασία και απαιτεί ξεκούραση τουλάχιστον για έναν μήνα . Τελικά ευτυχώς το αιμοτολογικό τέστ για τον ιό βγήκε αρνητικό και μπορούσα πλέον να ξεκινήσω προπόνηση την Κυριακή 1 Απριλίου , αφού ήδη τα συμπτώματα ειχαν υποχωρήση και αισθανόμουν πολύ καλύτερα . Δυστυχώς 8 ημέρες μακριά απο κάθε είδους προπόνησης είναι αρκετές για να χαθεί η φυσική κατάσταση που είχα . Έχω χάσει αρκετά σε δύναμη , ταχύτητα και αντοχή και πείρα και 2 κιλά που θέλουν προσπάθεια για να χαθούν(αυτό μάλλον έπρεπε να το σκεφτώ όταν άδειαζα τα κουτιά φυστικοβούτυρο με το κουτάλι βλέποντας dvd στο κρεβάτι!) . Τέλος πάντων η πρώτες ημέρες πέρασαν με ήρεμες προπονήσεις....σαν να ξεκινούσα ξανά χειμερινή προετοιμασία αφού στην κυριολεξία έτσι ένιωθα αλλά χωρίς την σωματική και ψυχολογική φρεσκάδα που έχεις στην αρχή της χειμερινής . Το Σάββατο 7 Απριλίου ήταν ο πρώτος αγώνας μετά την αρρώστιά μου Tour du Charolais κατηγορίας Elite National με πολύ ανηφόρα όχι o,τι καλύτερο για εμένα που στόχος μου ήταν απλά να τερματίσω και να νιώσω ξανά τον αγωνιστικό ρυθμό . Τελικά έχασα επαφή με το κυρίως γκρούπ σε ένα σπριντ ανάβασης , λίγο μετά την μέση του αγώνα και αναγκάστηκα να εγκαταλείψω.....ήταν η 1η φορά που εγκαταλείπω σε αγώνα στην Γαλλία...δεν μου άρεσε....αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς...στα watt που πριν ήμουν άνετος...τώρα υπέφερα . Την Κυριακή έκανα αποκατάσταση και την Δευτέρα 9 Απριλίου ήμουν στην εκκίνηση ενός πιο εύκολου αγώνα από τον προηγούμενο, κατηγορίας 1/2/3.....Prix des Poilly-lez-Gien με 70 μόλις αθλητές στην εκκίνηση εκ των οποίων 17 απο την ομάδα μου Guidon Chalettois .Ο αγώνας ήταν 105km( 20 γύροι των 5,2km χωρίς δύσκολη ανηφόρα αλλά με πολύ αέρα ) και πάλι για εμένα δεν υπήρχε ενδιαφέρον για αποτέλεσμα , απλά έτρεξα για προπόνηση . Τελικά η Guidon Chalettois κέρδισε τις 2 πρώτες θέσεις στον αγώνα(Anthony, Stephane) και είχαμε επτά αθλητές στην πρώτη δεκάδα . Εγω τερμάτισα 16ος . Αλλά το καλό ήταν ότι αισθανόμουν πολύ καλύτερα από το Σάββατο......Ξέρω ότι πρέπει να δουλέψω σκληρά , μέρα με την μέρα νιώθω πιο δυνατός και αργά ή γρήγορα θα είμαι και πάλι στα καλύτερά μου . Επόμενος αγώνας αυτό το Σάββατο 14 Απριλίου στην Νορμανδία (βορειοδυτική Γαλλία) για το 3rd  Coupe De France DN1 ( το 2 το έχασα όταν ήμουν άρρωστος ) και την Κυριακή 15 Απριλίου Elite National με την ονομασία Troyes-Dijon.
Λένε πώς ο,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.....υπομονή και επιμονή λοιπόν!! Τα λέμε σύντομα....

1st Round of the Coupe de France DN1

Στο σημείο με τον πλάγιο αέρα

      Το Σάββατο στις 11:30 αναχωρήσαμε για την περιοχή Bruxerroles , μετα απο τρείς ωρες ημασταν στο ξενοδοχείο...αμέσως ντυθήκαμε με τα ποδηλατικά και ξεκινήσαμε για την αναγνωριστική προπόνηση στην διαδρομή του αγώνα . Με το που γυρίσαμε στο ξενοδοχείο τρέχοντας ανοίγω την πορτα....κοιτάω την τηλεόραση και βλέπω τον αγαπημένο μου Fabian Cancellara να πηγαινει σαν μηχανακι 125cc μολις 1,5κμ πριν τον τερματισμό του Milano-San Remo , ο Fabian δυστυχώς δεν κέρδισε και αυτο με άφησε με μια μικρη πίκρα . Παρόλο αυτα την επόμενη ημέρα Κυριακή 18 Μαρτιου ηταν η ώρα για την δική μου προσωπικη ''κλασική'' και έπρεπε να συγκεντρωθώ σε αυτό . Ο πρώτος αγώνας του Coupe De France Division Nationale 1 (Grand Prix De Bruxerolles) : 171.2km περιελάμβανε 13 γύρους των 13.2km με 2 ανηφορικα σημεία οπου στο τελος του ενός ήταν και η γραμμή του τερματισμού....Στην εκκίνηση ήμασταν 140 ποδηλάτες απο τις 20 ομάδες  που εχουν άδεια DN1( λάθος νόμιζα 22) , υψομετρικά η διαδρομή δεν ηταν δύσκολη , αλλα την μεγάλη διαφορά την έκαναν οι καιρικές συνθήκες . Ξεκινησαμε με δυνατο αέρα και λογο της σχετικά τετράγωνης διαδρομής είχαμε δύο σημεία με πλάγιο άνεμο , ένα με ευνοικό και ένα με κόντρα άνεμο  στις ευθείες  πριν στρίψουμε αριστερά για τον τερματισμό . Οι εντολές απο τον Stephane(Director Sportif) ήταν να παραμείνουμε κρυμμένοι στο γκρούπ και να περιμένουμε το τελικό μαζικό σπρίντ αφού όλοι ήταν σίγουροι ότι δεν θα υπήρχαν αποσπασμένοι στον τερματισμό  λόγο της εύκολης διαδρομης . Η κατάσταση άλλαξε στον 4ο γύρο που άρχισε η δυνατή βροχή , το κρύο ήταν αφόρητο... λάσπη , παγωμένος πλάγιος αέρας δοκίμαζε το ψυχικό σθένος του κάθε αθλητή μέσα στον αγώνα . Χαρακτηριστικό της κατάστασης ειναι οτι στον 6ο γύρο πήρα το αντιανεμικό γιλέκο αλλά μου πήρε περίπου 10 λεπτά και τουλάχιστον πέντε προσπάθειες για να συγχρονίσω τα μουδιασμένα απο το κρύο χέρια μου και να ενώσω το φερμουάρ . Στον 7ο γύρο μετά απο το κομμάτι με τον πλάγιο αέρα , κοιτάζω γύρω μου και βλέπω οτι ήμασταν μόλις 60 άτομα... το γκρούπ είχε αποδεκατιστεί....στον 8ο γύρο τα Οakley Radar μου ήταν γεμάτα λάσπη και σε ένα Roundabout δεν υπολόγισα σωστά και είχα πτώση....αμέσως σηκώθηκα ... ίσιωσα το τιμόνι , ευτυχως οι ρόδες δεν είχαν στραβώσει , ανέβηκα στο ποδήλατο κόλλησα στα αμάξια συνοδείας και επέστρεψα στο γκρούπ . Στον 9ο γύρο ήμασταν περίπου 40 ποδηλάτες μέσα στον αγώνα και αυτό ήταν που μου έδωσε την ψυχολογική δύναμη να συνεχίσω παρά τις αντίξοες συνθήκες  . Απο την ομάδα μου  Guidon Chalettois ήμασταν τρείς....ο Stephane Duguenet , o Sebastien Foucher και εγώ . Στην αρχή του αγώνα δεν ένιωθα πολύ καλά , ομώς όσο περνούσε η ώρα αισθανόμουν πολύ καλύτερα....στον 10ο γύρο τρία άτομα επιτέθηκαν , εγώ μπορούσα να πάω μαζί τους αλλά σκέφτηκα οτι ήταν πολύ νωρίς ακόμα , οι τρείς πήραν διαφορά μέχρι και 55'' ..... τα χιλιόμετρα περνούσαν και στον 12ο γύρο επιτέθηκα τρείς φορές χωρίς να καταφέρω να αποσπαστώ....λίγο πριν επιτεθώ για 4η φορά έβλεπα μόνο κούραση στα λασπωμένα πρόσωπα των περισσότερων μέσα στο γκρούπ και αυτό με έκανε να δώσω ό,τι είχα...αποσπάστηκα με άλλον ένα αθλητή στο κομμάτι με τον ευνοικό άνεμο και μέχρι να στρίψουμε αριστερά και να μπούμε στην ευθεία με τον πλάγιο άνεμο μας είχαν πιάσει άλλοι δύο από πίσω και έτσι κάναμε ένα γκρούπ των τεσσάρων . Συνεργαστήκαμε τέλεια αφού ξέραμε ότι μόνο έτσι θα μέναμε μπροστά , λίγο πριν μπούμε στον τελευταίο γύρο , πιάσαμε τους τρείς που είχαν αποσπαστεί νωρίτερα και έτσι κάναμε ένα γκρούπ των εφτά , με το γκρουπ πίσω στα 40'' . Η συνεργασία μας ήταν καλή και μείναμε μπροστά μέχρι το τέλος , στο τελευταίο χιλιόμετρο υπήρχαν 2 κομμάτια των 50 μέτρων με κλίση στο 10% και τα τελευταία 400 μέτρα είχαν κλίση 3% .Το σπρίντ ήταν δυναμικό και εγώ απλά όχι αρκετά φρέσκος για να πάρω μία θέση στο βάθρο και έτσι τερμάτισα 5ος...νικητής ο Axel Domont απο την ομάδα Chambery που είναι η ακαδημία της AG2R....Στα τελευταία 50km ένιωθα πολύ δυνατός αλλά το κακό ήταν οτι στα τελευταία 30km ένιωθα πιο δυνατός απο όλους.....αυτό ήταν που δεν με άφησε να κάνω λίγη περισσότερη οικονομία δυνάμεων για το τελικό σπρίντ . Αγώνες σαν και αυτόν που μοιάζουν με Survivor , μου θυμίζουν γιατί αγαπάω αυτο το άθλημα... για την ικανοποίηση που σου δίνει ...η υπέρβαση που χρειάζεται για να ανταπεξέλθεις στην δυσκολία του . Κατα τα άλλα η δικία μου 5η θέση και η 16η με την 17η του Stephane και του Sebastien κατατάσουν 3η την Guidon Chalettois στην βαθμολογία των ομάδων μετά τον 1ο αγώνα του Coupe De France DN1 , μακάρι να συνεχίσουμε έτσι.......Το σαββατοκύριακο 24 και 25 Μαρτίου δέν έχω αγώνα αφου ο Director θέλει να μας κρατήσει φρέσκους για τον 2ο γύρο του Coupe De France DN1 , ένα 2ήμερο γύρο με τρία ετάπ που είναι σε δύο εβδομάδες από τώρα στις 30-31 Μαρτίου .....

Χαίρομαι πάρα πολύ γιατί αυτό το Blog έχει περίπου 2400 αναγνώσεις και μου δίνει όρεξη να συνεχίσω να γράφω , μακάρι κάποια στιγμή αυτός ο αριθμός να δείχνει τους  ξεχωριστούς αναγνώστες . Τα λέμε σύντομα.... 

''Ποτέ δεν γίνεται πιο εύκολο απλά εμείς γινόμαστε πιό γρήγοροι !!''

Νομίζω πρέπει να έβρεξε λίγο .... 

  Μόλις έχουμε μπεί στον τελευταίο γύρο εδώ μαζί με τον  Εσθονό  Gert Joeaar που τερματισε 6ος .

Το τελικό σπρίντ....

Η αθλητές της Guidon Chalettois που πήραν μερος στο Coupe De France DN1 ( απο δεξιά ) Stephane Duguenet , Quentin , Alexis Jarry , Anthony Tevenot , Adrien Coujon ,Sebastien Foucher και εγω .