First Month of Racing !

       Salut encore mes amis , πάει ένας μήνας από την προετοιμασία της ομάδας όπου έγραψα το τελευταίο Blog . Με το που επιστρέψαμε από την νότια Γαλλία έκανα και το τελευταίο ιατρικό τεστ που ευτυχώς ήταν φυσιολογικό , έτσι οι γιατροί μου υπέγραψαν το δελτίο και είχα την άδεια να επιστρέψω στους αγώνες . Πραγματικά ένιωσα μεγάλη ανακούφιση καθώς μου έφυγε ένα τεράστιο άγχος αφού αν κάτι πήγαινε στραβά θα έπρεπε να επιστρέψω Ελλάδα και να επαναπροσδιορίσω την θέση του ποδηλάτου στην ζωή μου .

   Τέλος καλό όλα καλά όμως και έτσι βρέθηκα στην εκκίνηση των πρώτων μου αγώνων , που δεν ήταν άλλοι από το 1ο Κύπελλο Γαλλίας την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου και Ronde d'Aix την επόμενη ημέρα 18 Φεβρουαρίου και οι δύο διεξάγονταν σε δύσκολα μεγάλα σιρκουί με αρκετή ανηφόρα . Φυσικά και δεν ήμουν έτοιμος για να αγωνιστώ και να πρωταγωνιστήσω κατευθείαν σε τέτοιου επιπέδου αγώνες αλλά ήμουν ήδη τέσσερις αγώνες πίσω στο πρόγραμμα και έπρεπε να βάλω τον αγωνιστικό ρυθμό στα πόδια μου οπότε ο Stephane(Director Sportif) με ένταξε στην ομάδα των επτά που αγωνίστηκαν . Για την ιστορία στο κύπελλο τερμάτισα 83ος περίπου πέντε λεπτά πίσω από τον Νικητή ,αλλά δυστυχώς κανείς από την ομάδα δεν μπήκε στους πρώτους 30 και έτσι μείναμε χωρίς βαθμούς . Την επόμενη ημέρα έχασα επαφή από το κυρίως γκρούπ κάπου στην μέση της διαδρομής και στην συνέχεια με έβγαλαν εκτός αγώνα , Did Not Finish .... δεν απογοητεύτηκα όμως αφού ήξερα την κατάσταση μου , στόχος μου ήταν να ‘’γράψω’’ τα πρώτα αγωνιστικά χιλιόμετρα τις χρονιάς , μετά από τέσσερις μήνες αποχής .

    Σειρά είχαν την επόμενη εβδομάδα δύο αγώνες στην Βρετάνη που τους είχα τρέξει και πέρυσι και ήξερα την διαδρομή και το επίπεδο τους . Το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου το La Merlandaise κατηγορίας ‘Tout Cat’ , ήταν η ''La Primavera'' των αγώνων στην Βρετάνη , απόστασης 130km συνεχώς κυματοειδής χωρίς μεγάλες ανηφόρες και 200 ποδηλάτες στην εκκίνηση , με το κρύο να είναι αφόρητο (3 βαθμούς) έβλεπα τους 60κιλους ανηφορίστες να τρώνε από την προ-εκκίνηση για να κρατηθούν ζεστοί . Ξέραμε ότι όλα θα κριθούν από τα πρώτα χιλιόμετρα . Έτσι μετά από τα πρώτα 15km συνεχών επιθέσεων αποσπάστηκα μαζί με τους συναθλητές μου Μarc, Loick και Sebastien με ένα γκρούπ των είκοσι αθλητών. Διατηρήσαμε ένα δυνατό ρυθμό μέχρι και το 85ο χιλιόμετρο περίπου όπου η ομάδα του Γαλλικού στρατού που είχε πέντε αθλητές στο γκρουπάκι μας άρχισε τις επιθέσεις , έτσι μετά από λίγο βρέθηκα αποσπασμένος με άλλους πέντε εκ των οποίων οι τρείς ήταν του στρατού , οι οποίοι ένιωσα ότι ήταν ένα επίπεδο παραπάνω από εμένα στα τελευταία δέκα χιλιόμετρα αφού ξανάεπιτέθηκαν εκεί που απλά δεν είχα την δύναμη να τους ακολουθήσω και έτσι έπιασαν όλες τις θέσεις του βάθρου με εμένα να κερδίζω στο σπριντ την 4η θέση . Την Κυριακή ήμασταν στην εκκίνηση του πιο δύσκολου Route Bretonne κατηγορίας ‘Εlite National’ απόστασης 150km εκ των οποίων τα τελευταία 35κμ σε ένα δύσκολο σιρκουί των έξι χιλιομέτρων με ένα δύσκολο λόφο 300 μέτρων στο 15% . Δυστυχώς ο αγώνας κρίθηκε στην κυριολεξία από την εκκίνηση αφού σε ένα κομμάτι με πλάγιο αέρα ένα γκρούπ των 18 αποσπάστηκε χωρίς να έχουμε κάποιον από την ομάδα μου μέσα και έτσι αναγκαστήκαμε να δουλέψουμε στην κεφαλή του γκρούπ σχεδόν όλη ημέρα , με την βοήθεια άλλης μίας ομάδας είχαμε μειώση την διαφορά σε απόσταση αναπνοής , χωρίς όμως να καταφέρουμε να τους πιάσουμε και έτσι έμειναν μπροστά μέχρι το τέλος και εμείς διαλυμένοι απλά τερματίσαμε των αγώνα ..... με την απογοήτευση που αδρανήσαμε και δεν βάλαμε κάποιον μέσα στους αποσπασμένους , ήταν λάθος και τα λάθη πληρώνονται .

   (Εδώ φαίνεται πόσο κοντά είχαμε φέρει τους αποσπασμένους στον αγώνα της Κυριακης ....είχε τόσο πλάγιο άνεμο που ακόμα και το κυρίως γκρούπ έσπασε ενώ το ''καίγαμε'' μπροστά για να πάσουμε τους 18 αποσπασμένους .)

    Το προηγούμενο Σαββάτο 2 Μαρτίου βρεθήκαμε στην εκκίνηση ενός ακόμα αγώνα κατηγορίας ‘Elite National’ με ονομασία Tour de 4 Cantons διάρκειας 165km , χωρίς υψομετρικές δυσκολίες αλλά με πολύ υψηλό επίπεδο ομάδων αφού εκτός των Γαλλικών ,είχαν έρθει και δύο ομάδες από την Ελβετία . Το πάθημα του τελευταίου αγώνα στην Βρετάνη μας έγινε μάθημα και έτσι οι εντολές του Stephane(Director Sportif) ήταν να είμαστε μπροστά στο γκρούπ από την αρχή και να μην αφήσουμε καμία επίθεση χωρίς άτομο από την ομάδα μας μέσα ,έτσι και έγινε ,πραγματικά δεν αφήναμε καμία επίθεση ακάλυπτη και έτσι περίπου στο 70km ο Αλέξανδρος αποσπάστηκε με άλλους δέκα και πήραν γρήγορα μια διαφορά 40΄΄ , αυτό ανάγκασε δύο δυνατές ομάδες που δεν είχαν άτομο στους αποσπασμένους να μπουν μπροστά και να κυνηγήσουν . Τελικά κατάφεραν να τους πιάσουν γύρω στο 115km και από εκεί και έπειτα όντας ξεκούραστοι ήμασταν πολύ ενεργητικοί , κάνοντας αρκετές επιθέσεις , τελικά κανείς δεν μπόρεσε να αποσπαστεί και οδηγηθήκαμε σε μαζικό σπριντ . Εγώ σε μια αριστερή στροφή 2km πριν το τέλος είχα πτώση και έτσι δεν μπόρεσα να βοηθήσω τους συναθλητές μου στο τελευταίο χιλιόμετρο , παρόλο αυτά , ο Marc ήταν πιο δυνατός από όλους κερδίζοντας των αγώνα εκτός αυτού ο Stephane Duguenet τερμάτισε 3^ος , ο Γιάννης 8^ος και ο Arthur 9^ος . Έτσι με τον Marc νικητή και τέσσερα άτομα στην πρώτη δεκάδα , ήταν ο πιο επιτυχημένος αγώνας της χρονιάς , που πραγματικά βγήκε μέσα από ομαδική δουλεία , μοιράζοντας χαμόγελα και αυτοπεποίθηση σε όλους μας . 

( Ο τερματισμός του Σαββάτου με τον Marc Sareau Νικητή , και τον Γιάννη στα άσπρα-μπλε 8ο )

   Tην επόμενη ημέρα Κυριακή είχαμε έναν ακόμα αγώνα , πιο χαμηλού επιπέδου , κατηγορίας ‘Tout Categories’ με ονομασία Grand Prix Montlhery διάρκειας 130km σε ένα γύρο των 2,5km επί 52 φορές , γρήγορη διαδρομή με δύο μικρά δυναμικά λοφάκια . Αν και ξύπνησα λίγο πιασμένος από την χθεσινή τούμπα τουλάχιστον έβγαλε ήλιο μετά από μία εβδομάδα συννεφιάς , αυτό και μόνο μου έδωσε λίγο παραπάνω κίνητρο να πιεστώ . Έτσι και ενώ είχε φύγει ένα γρουπ των 17 αθλητών έχοντας τον Γιάννη και τον Αλέξανδρο μέσα από εμάς , αποσπάστηκα με άλλον ένα αθλητή του στρατού και καταφέραμε να τους πιάσουμε μετά από 13km και έτσι γίναμε 19 αποσπασμένοι , με τους τρείς Έλληνες μέσα σε αυτούς . Οι γύροι και τα χιλιόμετρα περνούσαν και με το που μπήκαμε στους τελευταίους δέκα , ακολούθησα ακόμα μια επίθεση από έναν άλλο αθλητή του στρατού και έτσι βρεθήκαμε αποσπασμένοι μπροστά από όλους...

   Συνεργαστήκαμε καλά και λίγο αργότερα μας έπιασε ένας αθλητής του στρατού μαζί με τον Γιάννη και ένα ακόμα αθλητή . Έτσι ήμασταν πέντε αθλητές λίγο πιο μπροστά από το κυρίως γρούπ που εν τω μεταξύ είχε ανεβάσει ρυθμό και είχε πιάσει τους υπόλοιπους που ήταν στο αρχικό ξεκόλλημα . Πλησιάζοντας προς τον τερματισμό τα παιχνίδια τακτικής και οι επιθέσεις διαδέχονταν η μία την άλλη . Τελικά στο τελευταίο χιλιόμετρο το γκρούπ σχεδόν μας είχε πιάσει και αναγκάστηκα να μπω μπροστά και να οδηγήσω το γκρουπάκι μας στο σπρίντ ελπίζοντας ο Γιάννης να έχει κρατήσει λίγο δύναμη . Τελικά οι άλλοι τρείς αποδείχτηκαν πιο φρέσκοι και έτσι ο Γιάννης τερμάτισε 4^ος ενώ εμένα , με πρόλαβαν τέσσερις αθλητές που σπρίνταραν από πίσω και τερμάτισα 9^ος . Σίγουρα μπορούσαμε να είχαμε καταφέρει κάτι καλύτερο αλλά λίγο η απειρία του Γιάννη και λίγο το άγχος , βλέποντας το γκρούπ να μας μαζεύει , δεν μας άφησε να σκεφτούμε ψύχραιμα και σωστά . 

           ( Eδώ είναι μέσα στο τελευταίο χιλιόμετρο , από τον αγώνα του Σαββάτου..φaίνεται πόσο κοντά μας είχε φέρει το γκρούπ ...)

Αυτά έγιναν αυτό τον μήνα από αγωνιστικής πλευράς , την Δευτέρα και Τρίτη που μας πέρασε πήγαμε να δούμε τον τερματισμό και την εκκίνηση των δύο πρώτων ημερών του ProTour γύρου Paris-Nice αφού ο τερματισμός του πρώτου ετάπ ήταν 30km μακριά , στην πόλη Nemours και η εκκίνηση του δεύτερου μόλις 8km μακριά από το διαμέρισμά μας , όπως ήταν λογικό μόνο και μόνο που είδαμε από κοντά του επαγγελματίες και τα λεωφορεία των ομάδων , μας έδωσε μια ψυχολογική τόνωση , ψαρώσαμε !

     ( Το σημείο τερματισμού του 1ου ετάπ στο Paris-Nice , φοβερή ενέργεια στην ατμόσφαιρα καθώς σπρίνταρε το γκρούπ δίπλα μας ...)

   Επόμενος μεγάλος αγώνας αγώνας για εμένα αυτή την Κυριακή , το 2ο Κύπελλο Γαλλίας με ονομασία Bordeux-Saintes (www.bordeaux-saintes.fr) απόστασης 180km . Ελπίζω να είμαι σε καλή κατάσταση και εγώ και οι υπόλοιποι έξι που θα συμμετάσχουμε από την ομάδα και να σκοράρουμε τους πρώτους μας βαθμούς ! Α Βientot !