Pays Basque Racing Camp (Part 2)-1st Win !

 Έφτασε  Σάββατο 18 Φεβρουαρίου,ήταν ώρα για τον επόμενο μου αγώνα .... ROUTE DE L'ATLANTIQUE (ASCAIN-HENDAYE ): (125km,850μ υψομετρικά 44,5 avgspeed)ο αγώνας περιελάμβανε 4 γυρους των 24km με 1 ευκολο σπριντ ανάβασης σε καθε γύρο και άλλα 27km μέχρι την πόλη HENDAYE στα παράλια του Ατλαντικού,που ήταν ο τερματισμός . Η μέρα ηταν τέλεια με τον καιρό να εχει κέφια,είμασταν 185 αθλητές στην εκκίνηση εκ των οποιων 2 ομάδες της Εθνικής Γαλλίας U23 και η ομάδα νέων της Saur-Sojasun . Εγώ ένιωθα αρκετά καλά,καθόλη την διαρκεια του αγώνα και προσπάθησα να μείνω κρυμένος μεσα στο γκρούπ ,για να κρατήσω δύναμη για τα τελευταία χιλιόμετρα . Η διαδρομή ηταν εύκολη και όλοι περίμεναν μαζικό σπριντ στον τερματισμό,ομως  10 άτομα αποσπάστηκαν στον τελευταίο γύρο και έμειναν 30’’ μπροστά μέχρι το τέλος . Είχα μια μικρή πτώση 15km πριν το τέλος αλλα ευτυχώς δεν είχα κάποιο τραυματισμό,ούτε ζημιά στο ποδήλατο ,σηκώθηκα γρήγορα  και ξαναμπήκα μέσα στο κυριώς γκρούπ . Τα τελευταία 10km κινούμασταν παράληλα με την ακτογραμμή του Ατλαντικού,ο ήλιος και η θάλασσα μου θύμησαν πολύ έντονα Ελλάδα,το σπίτι μου! Στα τελευταία 700 μέτρα ο Adrien και ο Sebastian  με είχαν φέρει σε τέλεια θέση για το τελικό σπρίντ,όμως παρόλο που η ταχύτητά μου είναι καλή αυτη την περίοδο,μου λύπει ακόμα αρκετή εμπειρία και έτσι τερμάτισα 6ος απο το κυρίως γκρούπ....16ος  τελικό αποτέλεσμα . Το βράδυ μετά απο το καθημερινό meeting της ομάδας,που αναλύσαμε τα λάθοι του αγώνα και τήν τακτική της επόμενης ημέρας,πήγαμε για ύπνο νωρίς αφου το επόμενο πρωί....Κυριακη 19 Φεβρουαρίου επρεπε να σηκωθούμε στις 6:00 για πρωινό.... η ημέρα περιελάμβανε 2 αγώνες σε μορφή γύρου.Ο πρώτος άρχησε στις 9:00…TROPHEE ESSOR  1e  ETAPE (MAULEON-OSQUICH) :  με εκκίνηση απο την πόλη Mauleon  και τερματισμο μετα απο 85km στην κορυφή του Col D’Osquich . Εμένα η δουλειά μου ηταν να προστατεύσω  απο τον αέρα,στις ευθείες πριν την τελική ανηφόρα των 6km,τον ανηφορίστα της ομάδας  Anthony Tevenot . Mε βροχή και λάσπη ολο το πρωινό,και την μέση  ταχύτητα τα πρώτα 90’ στα 45,5km πιστέψτε με,δεν ηταν καθόλου εύκολο . Στην αρχή της τελικής ανηφόρας και μετά απο την τελευταία προσπάθεια για να πάω τον Anthony στην κεφαλή του γκρούπ,η δουλεία μου τέλειωσε και μπορούσα πλέον να ανέβω με τον δικό μου ρυθμό ως τον τερματισμό .Τερμάτισα 96ος   περίπου  5’30’’ πίσω . Ο Anthony τερμάτισε 10ος μόλις 12’’ απο τον πρώτο . Αξίζει να αναφέρω οτι στον τερματισμό παρα την βροχή ειχε τουλάχιστον 1000 θεατές . Με το που τερματίσαμε μπήκαμε κατευθείαν στα αυτοκίνητα,για να επιστρέψουμε σπίτι ...ενα γρήγορο μπάνιο,φαγητό και όση ξεκούραση προλάβουμε πρίν ξαναμπόυμε στα αυτοκίνητα για να επιστρέψουμε στην πόλη Mauleon,η εκκίνηση του απογευματινού ετάπ ήταν στις 14:00….TROPHEE ESSOR  2e ETAPE  (MAULEON-MAULEON): (105km,800μ υψομετρικά 41,7 avgspeed) περιελάμβανε 3 μικρούς και 1 μεγάλο γύρο με ένα σπρίντ ανάβασης στον καθέναν . Στην εκκίνηση αισθανόμουν τα πόδια μου ‘’άδεια’’ ,εμφανά επιρεασμένος απο τον πρωινό αγώνα . Αλλα για όλους ήταν  το ίδιο . Στον 1ο γύρο ήμουν τόσο χάλια που παραλίγο να χάσω επαφή με το κυρίως γκρούπ στο σπρίντ ανάβασης.....στον 2ο γύρο ‘’έστρωσα’’ και αποφάσησα να επιτεθώ στις τεχνικές ευθείες (υπήρχαν μικρά λοφάκια,διαζώματα και roundabout) με ακολούθησαν αλλοι 2  ποδηλάτες και δουλέψαμε μαζί για τα επόμενα 3 km μεχρι που είδαμε οτι πίσω είχαν αποσπαστεί 13 αθλητές ακόμη . Μας έπιασαν και φτιάξαμε ενα γκρούπ των 16,με 4 ποδηλάτες απο την εθνική Γαλλίας Under23,τρείς απο την Saur-Sorajun U23 και τρείς απο την CC Etupes(μία απο τις πιο δυνατές ομάδες DN1) η εντολή του Director sportif μου ήταν να μήν συνεργαστώ και αυτό έκανα για τα επόμενα 20km μέχρι που η διαφορά μας απο το κυρίως γκρούπ έφτασε το 1’40’’. Μετά ο ρυθμός μας μειώθηκε και άρχησα να μπένω και εγώ στο ‘’ρολόι’’ μέχρι και την κορυφή του τελευταίου σπρίντ ανάβασης,25km  μακριά απο τον τερματισμό,οπου ευτυχώς για εμένα,ένας ποδηλάτης της CC Εtupes επιτέθηκε και πείρε μεχρι και 35’’ πλεονέκτημα . Και πάλι ήταν δουλεία των  ‘’δυνατών’’ και πολυπληθέστερων  να τον φέρουν  πίσω . Περίπου 10km πριν το τέλος ήμασταν και πάλι όλοι μαζί,απο εκεί και πέρα άρχησαν τα ‘’μαρκαρίσματα’’ και οι επιθέσεις,χωρίς κανέναν όμως να μπορέσει να αποσπαστεί . Έτσι οδηγηθήκαμε στο σπρίντ όπου έκανα την κίνησή μου 300 μέτρα πριν τον τερματισμό γιατι υπήρχε μια αριστερή στροφη στα 220μ πριν το τέλος και ήξερα οτι άν βγώ πρώτος απο την στροφή και δώ το μπαλόνι του τερματισμού,είχα τις πιο πολλές πιθανότητες για μιά θεση στο βάθρο και ίσως την νίκη . Αυτο έκανα...βγήκα απο την στροφή...κοίταξα το μπλέ μπαλόνι και απλά τα έδωσα όλα..ο,τι είχα...και ήλπιζα να μήν με περάσει κανείς . Τα τελευταία 50 μέτρα πέρασαν τόσες πολλές σκέψεις απο το μυαλό μου...! Όσπου ήρθε η στιγμή να σηκώσω τα χέρια και να βγάλω μια κραυγή,μια κραυγή που έσβησε όλες τις δύσκολες στιγμές του προηγούμενου μήνα . Σίγουρα δεν ήμουν ο πιο δυνατός  ποδηλάτης απο τους 16 αποσπασμένους,αλλα ποιός είπε οτι στην ποδηλασία κερδίζει πάντα ο πιο δυνατός ? Τυχερός ? Πολύ,αλλά χωρίς τύχη δεν καταφέρνεις τίποτα . Για εμένα αυτή η νίκη ήρθε  πολύ νωρίς,αν καταφέρω και κερδίσω άλλον ένα αγώνα κατηγορίας Elite National κατα την διάρκεια της χρονίας,θα είμαι κάτι παραπάνω απο ευχαριστημένος . Έτσι λοιπόν τέλειωσε με τον καλύτερο τρόπο,για εμένα και την ομάδα μου Guidon Chalettois , η συμμετοχή μας στους αγώνες ESSOR BASQUE και η διαμονή μας στο Pays Basque . Τώρα ειμαι πίσω στο Montargis  και απο εδώ και στο εξής εχω κάθε εβδομάδα αγώνα,αυτο το σαββατοκύριακο τρέχω στην Βρετάνη . Ελπίζω να πάνε όλα καλά...ευχαριστώ για την υποστήριξη,μου δίνει δύναμη τις δύσκολες στιγμές !

  Το βάθρο των αγώνων!Επανδρωμένο φορτηγό,χορηγούμενο απο τον Γαλλικό στρατό.

Ανεβήκαμε το Col d'Osquich την Παρασκευή στην προπόνηση.O Frank μου ετοίμασε ένα μεγάλο μπολ μους σοκολάτας (Greek Edition) το βράδυ μετά την νίκη μου , για να κεράσω τους συναθλητές μου!