Έχουν περάσει περίπου 3 εβδομάδες απο την τελευταία φορά που έγραψα σε αυτό το Blog . O λόγος είναι ότι 4 ημέρες μετά το 1st Coupe De France DN1 αρρώστησα . Το σοκ απο το κρύο σε συνδυασμό με τον εξουθενωμένο οργανισμό μου , ηταν αρκετά για να λυγίσει το ανοσοποιητικό μου σύστημα και να κολλήσω κάποιο είδος βαριάς ίωσης . Ο πυρετός και οι πρησμένοι λεμφαδένες στο λαιμό και στην βουβωνική χώρα με άφησαν νόκ-αουτ στο κρεβάτι , μακριά από τις προπονήσεις για οχτώ ημέρες....που όμως μου φάνηκαν σαν αιώνας , αφού τις πρώτες ημέρες ήμουν απίστευτα αδύναμος , αφυδατωμένος και ειχα δυσκολία στον ύπνο , η κατάσταση ήταν δύσκολη , οι σκέψεις χιλιάδες και η ώρα δεν περνούσε με τίποτα . Oι παλμοί ηρεμίας μου ήταν +20 απο το φυσιολογικό αφου ο οργανισμός μου πάλευε με τον ιό . Τα συμπτώματα που είχα έδειχναν οτι ίσως ειχα προσβληθεί με τον ιό Epstein-Barr, ο συγκεκριμένος ιός προσβάλει κυρίως αθλητές , ''κυκλοφορεί'' πολύ στην Γαλλική ποδηλασία και απαιτεί ξεκούραση τουλάχιστον για έναν μήνα . Τελικά ευτυχώς το αιμοτολογικό τέστ για τον ιό βγήκε αρνητικό και μπορούσα πλέον να ξεκινήσω προπόνηση την Κυριακή 1 Απριλίου , αφού ήδη τα συμπτώματα ειχαν υποχωρήση και αισθανόμουν πολύ καλύτερα . Δυστυχώς 8 ημέρες μακριά απο κάθε είδους προπόνησης είναι αρκετές για να χαθεί η φυσική κατάσταση που είχα . Έχω χάσει αρκετά σε δύναμη , ταχύτητα και αντοχή και πείρα και 2 κιλά που θέλουν προσπάθεια για να χαθούν(αυτό μάλλον έπρεπε να το σκεφτώ όταν άδειαζα τα κουτιά φυστικοβούτυρο με το κουτάλι βλέποντας dvd στο κρεβάτι!) . Τέλος πάντων η πρώτες ημέρες πέρασαν με ήρεμες προπονήσεις....σαν να ξεκινούσα ξανά χειμερινή προετοιμασία αφού στην κυριολεξία έτσι ένιωθα αλλά χωρίς την σωματική και ψυχολογική φρεσκάδα που έχεις στην αρχή της χειμερινής . Το Σάββατο 7 Απριλίου ήταν ο πρώτος αγώνας μετά την αρρώστιά μου Tour du Charolais κατηγορίας Elite National με πολύ ανηφόρα όχι o,τι καλύτερο για εμένα που στόχος μου ήταν απλά να τερματίσω και να νιώσω ξανά τον αγωνιστικό ρυθμό . Τελικά έχασα επαφή με το κυρίως γκρούπ σε ένα σπριντ ανάβασης , λίγο μετά την μέση του αγώνα και αναγκάστηκα να εγκαταλείψω.....ήταν η 1η φορά που εγκαταλείπω σε αγώνα στην Γαλλία...δεν μου άρεσε....αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς...στα watt που πριν ήμουν άνετος...τώρα υπέφερα . Την Κυριακή έκανα αποκατάσταση και την Δευτέρα 9 Απριλίου ήμουν στην εκκίνηση ενός πιο εύκολου αγώνα από τον προηγούμενο, κατηγορίας 1/2/3.....Prix des Poilly-lez-Gien με 70 μόλις αθλητές στην εκκίνηση εκ των οποίων 17 απο την ομάδα μου Guidon Chalettois .Ο αγώνας ήταν 105km( 20 γύροι των 5,2km χωρίς δύσκολη ανηφόρα αλλά με πολύ αέρα ) και πάλι για εμένα δεν υπήρχε ενδιαφέρον για αποτέλεσμα , απλά έτρεξα για προπόνηση . Τελικά η Guidon Chalettois κέρδισε τις 2 πρώτες θέσεις στον αγώνα(Anthony, Stephane) και είχαμε επτά αθλητές στην πρώτη δεκάδα . Εγω τερμάτισα 16ος . Αλλά το καλό ήταν ότι αισθανόμουν πολύ καλύτερα από το Σάββατο......Ξέρω ότι πρέπει να δουλέψω σκληρά , μέρα με την μέρα νιώθω πιο δυνατός και αργά ή γρήγορα θα είμαι και πάλι στα καλύτερά μου . Επόμενος αγώνας αυτό το Σάββατο 14 Απριλίου στην Νορμανδία (βορειοδυτική Γαλλία) για το 3rd Coupe De France DN1 ( το 2 το έχασα όταν ήμουν άρρωστος ) και την Κυριακή 15 Απριλίου Elite National με την ονομασία Troyes-Dijon.
Λένε πώς ο,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.....υπομονή και επιμονή λοιπόν!! Τα λέμε σύντομα....
Περαστικά και καλή επάνοδο!
ReplyDelete